Kutaisi (ქუთაისი), poprzednio TCGAB-30 – turecki, następnie gruziński okręt patrolowy tureckiego typu Turk. Wszedł do służby w Tureckiej Marynarce Wojennej 21 lutego 1969 roku pod nazwą AB-30, nosząc numer burtowy P 1230, następnie P 130. W 1998 roku został przekazany Gruzji, wchodząc do służby w Siłach Morskich Gruzji pod nazwą „Kutaisi” (numer burtowy 202). Od 2009 roku służył w Straży Wybrzeża Gruzji, z numerem burtowym P 22.
Zamówienie i budowa
Okręt należał do 12 dużych patrolowców typu Turk, zbudowanych w Turcji dla jej marynarki na przełomie lat 60. i 70. XX wieku, noszących oznaczenia od AB-25 do 36[1]. AB-30 został zbudowany w stoczni Haliç Shipyard, która zbudowała większość okrętów tego typu, i oddany do służby 21 lutego 1969 roku[1].
Opis
Kadłub i napęd
Wyporność pełna okrętu wynosiła 170 ton angielskich[1]. Długość wynosiła 42 m, szerokość 6,4 m, a zanurzenie 1,7 m[1]. Załogę jednostki jako okrętu wojennego stanowiło 31 ludzi, w tym 3 oficerów[1]. W służbie Straży Wybrzeża załogę stanowiło 20 ludzi, w tym 6 oficerów[2].
Główny napęd stanowiły cztery silniki wysokoprężne SACM-AGO V16 CSHR o łącznej mocy 9600 KM[1]. Okręt ponadto miał dwa silniki wysokoprężne dla prędkości ekonomicznej o łącznej mocy 300 KM[1]. Silniki pracowały na dwie śruby[1]. Prędkość maksymalna wynosiła 22 węzły[1]. W służbie Straży Wybrzeża (po remoncie) napęd stanowiły dwa silniki wysokoprężne AGO V12 o łącznej mocy 4000 KM, a prędkość maksymalna wynosiła 16 węzłów[2]. Zasięg po remoncie wynosił 600 Mm przy prędkości 12 w[2].
Uzbrojenie
Uzbrojenie AB-30 stanowiła pierwotnie jedna armata przeciwlotnicza kalibru 40 mm Bofors L/70 (na rufie) i jedno działko przeciwlotnicze 20 mm Oerlikon (na dziobie)[1][3]. Uzupełniały je dwa karabiny maszynowe kalibru 12,7 mm[1]. Okręt mógł pierwotnie zwalczać okręty podwodne za pomocą czteroprowadnicowej wyrzutni rakietowych bomb głębinowych Mk 20 Mousetrap o zasięgu 200 m i masie pocisków 50 kg[1]. Uzbrojenie to uzupełniała zrzutnia klasycznych bomb głębinowych[1]. Według roczników flot, prawdopodobnie w służbie gruzińskiej okręt nie miał już wyrzutni rakietowych bomb głębinowych[1].
W służbie Straży Wybrzeża podawane jest uzbrojenie z dwóch armat 40 mm Bofors L/60 i dwóch działek przeciwlotniczych 23 mm ZU-23[2]. Nadal uzupełniały je dwa karabiny maszynowe kalibru 12,7 mm[2].
Wyposażenie
Okręty tego typu miały stację radiolokacyjną do wykrywania okrętów nawodnych Racal Decca(inne języki) pracującą w paśmie I[1]. Były ponadto wyposażone w sonar do wykrywania i ataku okrętów podwodnych Plessey PMS 26[1]. W służbie marynarki Gruzji „Kutaisi” zachował radar Racal Decca, lecz prawdopodobnie nie miał sprawnego sonaru[3]. W służbie Straży Wybrzeża po remoncie okręt miał radar JRC (pasmo I)[2].
Służba
Nadbudówka „Kutaisi” widoczna w głębi, za kutrem rakietowym „Tbilisi”
5 grudnia 1998 roku został przekazany Gruzji, wchodząc do służby w jej Siłach Morskich[3]. Otrzymał nazwę „Kutaisi” (gruz. ქუთაისი) od miasta i numer burtowy 202[3]. Był jednym z większych okrętów marynarki Gruzji[3]. Między 27 września a 16 października 2001 roku reprezentował Gruzję w pierwszym rejsie międzynarodowego zespołu okrętów na Morzu Czarnym BLACKSEAFOR(inne języki), mającego na celu współpracę państw czarnomorskich, w tym z okrętami Rosji[4]. W rejsach BLACKSEAFORCE uczestniczył ponownie w sierpniu 2002 i kwietniu 2006 roku[5]
.jpg)
