C. neoformans występuje na całym świecie[1]. Jest obecny w odchodach gołębi i kur, na kontakt z którymi można być narażonym w opuszczonych budynkach[2]. Drożdżaka tego izolowano również z owoców, nawozu, kurzu oraz z mleka krowiego w przypadku kryptokokowego zapalenia wymion[3]. Jednak do tej pory nie udowodniono, że kontakt z odchodami gołębi może prowadzić do zakażenia u ludzi[2]. C. neoformans może występować na skórze i w kale zdrowych ludzi[3]. Do zakażenia dochodzi najprawdopodobniej poprzez inhalację[2]. Choroba występuje często u ludzi z obniżoną odpornością[2].
Objawy
Najczęstszą kliniczną postacią choroby jest kryptokokowe zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych[2]. W tym przypadku zakażenie może być podostre albo przewlekłe, a objawami mogą być: początkowo ból głowy i zaburzenia widzenia, następnie zaburzenia stanu psychicznego, a w końcu sztywność karku, śpiączka i, w wypadku nieleczonej choroby, śmierć[2]. Innymi postaciami klinicznymi choroby są zakażenia skóry i płuc[2].
Leczenie kryptokokozy jest skojarzone i polega na podawaniu amfoterycyny B i fluorocytozyny[4]. Skojarzenie tych dwóch leków zwiększa skuteczność leczenia, zmniejsza częstotliwość nawrotów choroby, a także pozwala na obniżenie dawki amfoterycyny B, która jest bardziej toksyczna niż fluorocytozyna[4]. U pacjentów z kryptokokozą uogólnioną lub z upośledzoną odpornością zalecane jest leczenie podtrzymujące za pomocą flukonazolu w celu uniknięcia nawrotów choroby[4].
↑ abMaria Lucyna Zaremba: Mikrobiologia lekarska : podręcznik dla studentów medycyny. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 1997, s. 432. ISBN 83-200-2097-2.
↑ abcdefMikrobiologia i choroby zakaźne. Wrocław: "Urban & Partner", 2000, s. 390. ISBN 83-85842-59-4.