Kropidło wodne (Oenanthe aquatica (L.) Poir.) – gatunek rośliny z rodziny selerowatych (Apiaceae Lindl.). Występuje w Europie i Azji. W Polsce gatunek pospolity. Rośnie w płytkich wodach. Wykorzystywany był jako roślina lecznicza w ziołolecznictwie ludowym. Roślina jest trująca dla ssaków[5], zwłaszcza dla koni, bydła i owiec. Zwana bywa też gałuchą wodną[6].
Osiąga od 30 do 200 cm wysokości, jest bruzdkowana i dęta (wewnątrz pusta). W górze zwykle silnie rozgałęziona, w dole zgrubiała i tu osiąga do 8 cm średnicy. Poniżej przechodzi w krótkie i grube kłącze. Cienkie korzenie wyrastają z kłącza i dolnej części łodygi, z niej też wychodzą rozłogi[8].
Trójkątne w zarysie i wielokrotnie pierzaste (2, 3 do 5 razy). Odcinki liści podwodnych podzielone są na łatki nitkowate, równowąskie, a nadwodnych są jajowato lancetowate i wcinane. Im niżej położone liście tym dłuższe mają ogonki, u nasady z pochwą błoniasto obrzeżoną i z uszkami[8].
Zebrane w baldaszki, których 6–15 tworzy baldach złożony. Pokrywy są kilku listkowe lub ich brak. Pokrywki są szydłowate lub lancetowate i jest ich 5 do 10. Ząbki kielicha mają do 1 mm długości, są szydłowate i odstające. Płatki korony są białe, wycięte, na brzegu baldaszka nieco większe niż w jego środku. Zachowujące się na owocu szyjki słupka są rozchylone i osadzone na tępo stożkowatym krążku miodnikowym[8].
Obłe, jajowate rozłupnie o długości do 5 mm i szerokości 1,5 mm, na przekroju koliste. Rozpadają się na dwie półkoliste rozłupki o szerokich i gąbczastych żebrach[8].
W roślinie zawarta jest silnie trująca enantotoksyna oraz olejek eteryczny (do 2,5%), którego głównym składnikiem (do 80%) jest również trujący terpen – felandren[6]. Zarówno substancja toksyczna, jak i objawy zatrucia są podobne jak w przypadku nieco podobnego i zasiedlającego podobne siedliska szaleju jadowitego. Zwierzęta, które spożyją ziele kropidła dostają silnych skurczy mięśniówki jelit, drgawek, biegunki i w ciągu jednej do kilku godzin może nastąpić ich śmierć. Dawki toksyczne w g na kg masy ciała wynoszą od 1 do 2 w przypadku koni, bydła, owiec i świń[6].
Przypisy
↑Michael A.M.A.RuggieroMichael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20](ang.).
↑ abcJakub Mowszowicz: Przewodnik do oznaczania krajowych roślin trujących i szkodliwych. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1982, s. 274-275. ISBN 83-09-00660-8.
↑Oenanthe aquatica. [w:] Den Virtuella Floran [on-line]. Naturhistoriska riksmuseet. (Za: Hultén, E. & Fries, M. 1986. Atlas of North European vascular plants: north of the Tropic of Cancer I-III. – Koeltz Scientific Books, Königstein). [dostęp 2017-08-28].
↑ abcdefW. Szafer, B. Pawłowski (red.): Flora polska. Rośliny naczyniowe Polski i ziem ościennych. T. IX. Kraków: PAN, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1960, s. 82.
↑ abcKłosowski S., Kłosowski G.: Rośliny wodne i bagienne. Warszawa: Multico Oficyna Wydawnicza, 2001, s. 142-143. ISBN 83-7073248-8.
↑WładysławW.MatuszkiewiczWładysławW., Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2001, ISBN 83-01-13520-4, OCLC749271059. Brak numerów stron w książce