Kościół Wskrzeszenia Syna Wdowy – kościół rzymskokatolicki położony w wiosce Na’in, na północy Izraela. Wezwanie odnosi się do jednego z cudów dokonanych przez Jezusa Chrystusa.
Położenie
Kościół Wskrzeszenia Syna Wdowy jest położony w centralnej części wioski Na’in, na północnych zboczach góry Giwat ha-More (515 m n.p.m.) w Dolnej Galilei na północy Izraela.
Historia
Tradycja chrześcijańska
Kościół nawiązuje do cudu dokonanego przez Jezusa Chrystusa - wskrzeszenia zmarłego syna wdowy z Na’in[a][1].
Historia budowli
Nie jest znana dokładna data powstania budynku, jednak najczęściej wskazuje się na przełom IV i V wieku. W ten sposób wioska Na’in stała się celem chrześcijańskich pielgrzymek, a sam kościół bardzo szybko zyskał miano miejsca świętego. W 1881 roku miejsce przejęli franciszkanie, którzy na fundamentach starego kościoła wznieśli niewielką współczesną świątynię[2][3]. Podjęte w 2013 roku próby rozpoczęcia prac renowacyjnych zakończyły się niepowodzeniem, gdyż prace zostały przerwane przez arabskie grupy przestępcze[4]. Obecnie kościołem opiekuje się muzułmańska rodzina mieszkająca obok. Brak wyznaczonych godzin otwarcia kościoła - wystarczy przyjść i poprosić rodzinę o otwarcie[5].
Opis budowli
Budynek został wzniesiony z jasnego kamienia na planie prostokątu. W każdej z bocznych ścian umieszczona po dwa półkoliste okna. Powyżej umieszczono skromny gzyms, który otacza cały budynek. Jedynie fasada kościoła bardziej ozdobne zwieńczenie. Całość jest przykryta dwuspadowym dachem z czerwoną dachówką. Drzwi wejściowe znajdują się po stronie zachodniej. Wnętrze posiada jeden hol, który w sposób prawie niewidoczny przechodzi w położoną po stronie wschodniej apsydę. Sklepienie jest krzyżowe z zachowaniem symetrii budynku. Niewielki ołtarz jest jedynym stałym elementem wyposażenia kościoła. Został on wykonany z marmuru ze złotymi zdobieniami. Boczne ściany są białe i pozbawione jakichkolwiek zdobień. Pustkę wnętrza przerywają jedynie dwa obrazy związane tematycznie z cudem wskrzeszenia syna wdowy.
Uwagi
- ↑ Zobacz: Ewangelia Łukasza 7,11-15: „(11) Wkrótce potem udał się do pewnego miasta, zwanego Nain; a szli z Nim Jego uczniowie i tłum wielki. (12) Gdy zbliżył się do bramy miejskiej, właśnie wynoszono umarłego - jedynego syna matki, a ta była wdową. Towarzyszył jej spory tłum z miasta. (13) Na jej widok Pan użalił się nad nią i rzekł do niej: Nie płacz! (14) Potem przystąpił, dotknął się mar - a ci, którzy je nieśli, stanęli - i rzekł: Młodzieńcze, tobie mówię wstań! (15) Zmarły usiadł i zaczął mówić; i oddał go jego matce.” Tłumaczenie według Biblii Tysiąclecia.
Przypisy
Bibliografia
- Praca zbiorowa: Atlas Biblijny. Warszawa: Wydawnictwo im. W.L. Anczyca, 1991. ISBN 83-7050-000-5. (pol.).
