Jaskinię stanowi poziomy, prosty korytarz zaczynający się w dużym otworze wejściowym i kończący ślepo po 7 metrach. Na jego końcu odchodzi w bok krótki korytarzyk zbyt ciasny do przejścia[3].
Jaskinię odkryli Stefan Zwoliński i Jerzy Zahorski w 1934 roku. Pierwszą wzmiankę o niej z podaniem położenia na mapach opublikował Z. Wójcik w 1966 roku[3].
Przypisy
↑Tatry polskie. Mapa topograficzna 1:10 000. Zarząd Topograficzny Sztabu Generalnego WP, Wydawnictwo Czasopisma Wojskowe, 1984
↑Jaskinie Tatr [online], 31 sierpnia 2017 [dostęp 2018-10-22] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-31].