Koszary Poniatowskiego w Augustowie

Koszary w Augustowie

Koszary Poniatowskiego

Budynek byłych koszar 1 puł.
Państwo	Polska
Miejscowość	Augustów
Typ budynku	koszary
Rozpoczęcie budowy	1884
Pierwszy właściciel	Armia carska
Kolejni właściciele	Wojsko Polskie
brak współrzędnych

15-lecie 1 puł w Augustowie. Prezydent Ignacy Mościcki przejeżdża konno przed frontem oddziałów

Koszary w Augustowie – kompleks koszarowy znajdujący się na terenie garnizonu Augustów.

Przed I wojną światową stacjonował tu rosyjski 104 pułk piechoty; w okresie II Rzeczypospolitej – 1 pułk Ułanów Krechowieckich, a po II wojnie światowej koszary oddano cywilnym władzom lokalnym.

Charakterystyka

Położone w rejonie dzisiejszych ulic: 1 Pułku Ułanów Krechowieckich – Wyszyńskiego – Tytoniowej koszary wybudowali Rosjanie. Do 1914 zajmował je carski 104 Ustiudzki pułk piechoty^[1]. Ich pojemność oceniono na 891 ludzi i 665 koni. Koszarowce zajmowały południową część kompleksu, natomiast część północną, oddzieloną placem apelowym, stanowiło osiedle mieszkaniowe kadry^[2].

Po I wojnie światowej koszary przejęło Wojsko Polskie. W 1921, do zniszczonych koszar zaczęły wprowadzać się pododdziały 1 pułku Ułanów Krechowieckich. Jednocześnie prowadzono budowę i remonty poszczególnych obiektów. Od podstaw wzniesiono w 1921 stajnie, w 1927 stojącą w obrębie koszar cerkiew przekształcono w kościół wojskowy pw. Świętego Krzyża, a pod koniec lat 20. XX w. zbudowano krytą ujeżdżalnię^[3]. Rozkazem DOK III z 29 września 1922 nadano koszarom nazwę Koszar Poniatowskiego^[2].

Po II wojnie światowej koszary przekazano użytkownikom cywilnym. Część budynków mieszkalnych (2019) nadal pełni swoje funkcje, w części ulokowały się sklepy i punkty usługowe. Istnieją również mocno przebudowane dwa główne budynki koszarowe. Znajdują się w nich szkoła i zakład produkcyjny. Funkcjonuje także kościół, w którym zorganizowano mini muzeum 1 pułku ułanów, a obok kościoła stoi pomnik poległych ułanów^[4].

• 
  Były budynek koszar
• 
  Były kościół garnizonowy
• 
  Były budynek koszar
• 
  Były budynek koszar

Przypisy

1. Kucharski i Tym 2019 ↓, s. 31.
2. Kucharski i Tym 2019 ↓, s. 32.
3. Kucharski i Tym 2019 ↓, s. 36.
4. Kucharski i Tym 2019 ↓, s. 38.

Bibliografia

• Szymon Kucharski, Juliusz Tym: 1 pułk ułanów. T. 28. Warszawa: Edipresse Polska S.A., 2019, seria: Wielka Księga Kawalerii Polskiej 1918–1939. Odznaki kawalerii. ISBN 978-83-8164-151-7.