Wieś położona jest na wyniosłem płaskowzgórzu panującem nad doliną rzeki Czarnej, na wysokości ponad 900 stóp.
W 1224 roku miał tu miejsce zjazd księcia polskiego Leszka Białego oraz dostojników świeckich i kościelnych[6].
W 1827 roku we wsi liczącej 29 domów mieszkło 246 osób. W 1864 roku przeprowadzone zostało uwłaszczenie chłopów w wyniku którego chłopi otrzymali na własność posiadane gospodarstwa rolne. W 1883 wieś należała do gminy Kurozwękipowiatu stopnickiego. Według Słownika geograficznego Królestwa Polskiego we wsi działał młyn wodny i tartak, funkcjonowała także fabryka bibuły i szkoła koszykarstwa. Wierni wyznania rzymskokatolickiego należeli do parafii Kotuszów[7].
↑ abRozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
↑Franciszek Piekosiński, Uwagi nad ustawodawstwem wiślicko-piotrkowskim króla Kazimierza Wielkiego, Kraków, 1891, s. 42.
↑Por. Leon Kaczmarek (red. nauk. zeszytu), Witold Taszycki (red. nauk. wyd.): Urzędowe Nazwy miejscowości i obiektów fizjograficznych. 33. Powiat staszowski województwo kieleckie. Komisja ustalania nazw miejscowości i obiektów fizjograficznych (do użytku służbowego). Z: 33. Warszawa: Urząd Rady Ministrów. Biuro do Spraw Prezydiów Rad Nadzorczych, 1970, s. 10-11, 77-96.
Bibliografia
Kaczmarek Leon (red. nauk. zeszytu), Taszycki Witold (red. nauk. wyd.): Urzędowe Nazwy miejscowości i obiektów fizjograficznych. 33. Powiat staszowski województwo kieleckie. Komisja ustalania nazw miejscowości i obiektów fizjograficznych (do użytku służbowego). Z: 33. Warszawa: Urząd Rady Ministrów. Biuro do Spraw Prezydiów Rad Nadzorczych, 1970. Brak numerów stron w książce
Marian Kolus: Miejsca upamiętniające działalność Batalionów Chłopskich w latach 1940-1945 na terenie województwa świętokrzyskiego. Kielce: 2011. ISBN 978-83-88161-39-1.