U niektórych organizmów (np. krowieńczak[1][2], żuk gnojowy[2], poświętnik[3]) żerowanie na odchodach innych zwierząt jest naturalnym sposobem odżywiania się, ponieważ kał zawiera dużo częściowo strawionego pożywienia. Kał może mieć też znaczenie pomocnicze, jak to się dzieje u hipopotamów i młodych słoni[4], gdyż zwiększa wykorzystanie pokarmu, oraz u psów i świń[4], u których umożliwia zaspokojenie niedoborów pokarmowych.
Czasem wyróżnia się też cekotrofię, którą przejawiają: króliki, świnki morski, bobry i część ochotkowatych[5]. Organizmy te wydalają dwa typy kału[5]. Młode, zjadając odchody dorosłych, doprowadzają w ten sposób do zasiedlenia układu pokarmowego odpowiednią mikroflorą pozwalającą właściwie trawić pokarm roślinny.
↑KI. Harada, K. Yamamoto, T. Saito. Effective treatment of coprophagia in a patient with schizophrenia with the novel atypical antipsychotic drug perospirone. „Pharmacopsychiatry”. 39 (3), s. 113, maj 2006. DOI: 10.1055/s-2006-941487. PMID: 16721701.
↑TN. Wise, RL. Goldberg. Escalation of a fetish: coprophagia in a nonpsychotic adult of normal intelligence. „J Sex Marital Ther”. 21 (4), s. 272-5, 1995. PMID: 8789509.
↑EA. Rose, JH. Porcerelli, AV. Neale. Pica: common but commonly missed. „J Am Board Fam Pract”. 13 (5), s. 353-8, wrzesień-październik 2000. PMID: 11001006.