W 1516 roku król Zygmunt Stary nadał okoliczne dobra rodzinie Kopciów. W 1724 roku Kopciowie sprzedali je Ogińskim. Ogińscy złożyli nad rzeką Biała Hańcza zakład metalurgiczny przerabiający miejscową rudę darniową. W 1729 roku Mikołaj Ogiński ufundował kościół[1].
W Kopciowie znajduje się grób Emilii Plater, która zmarła w trakcie powstania w 1831 r. w dworze justianowskim.[2] Jej zwłoki zostały przewiezione na najbliższy miejski cmentarz do Kopciowa. Grób znajduje się na cmentarzu do dzisiaj, jest to obelisk z ciemnoszarego granitu zwieńczony krzyżem, który odrestaurowano w 2004 roku. Przed nim granitowy głaz z napisem „Mów Wieczny Pokoy”, prawdopodobnie z pierwotnego pomnika.
W 1999 roku centrum miejscowości postawiono także pomnik bohaterki. Na cokole wyryty jest cytat z wiersza Adama MickiewiczaŚmierć pułkownika (w języku litewskim).
.jpg)
