Kontrapulsacja wewnątrzaortalna (IABP) (ang. Intra-aortic balloon pump) – jest to terapia za pomocą urządzenia pośrednio wspomagającego krążenie w celu uniknięcia wstrząsu kardiogennego. IABP w czasie rozkurczu serca powoduje wzrost ciśnienia powyżej balonu, co poprawia przepływ przez tętnice wieńcowe i zwiększa rzut serca. Cylindryczny balon zakłada się przezskórnie poprzez nakłucie tętnicy udowej do aorty obwodowo od ujścia lewej tętnicy podobojczykowej. Balon w czasie rozkurczu serca jest napełniany helem. Powoduje to zamknięcie światła aorty oraz wzrost ciśnienia w tętnicach górnej połowy ciała (w tym naczyń wieńcowych i OUN), które odchodzą powyżej balonu. Szczególnie poprawia to przepływ wieńcowy, który fizjologicznie jest największy w fazie rozkurczu mięśnia sercowego. W czasie skurczu balon jest opróżniany. Zmniejsza to obciążenie następcze i umożliwia przepływ w tętnicach dolnej połowy ciała.
Wskazania
Kontrapulsacja wewnątrzaortalna jest wskazana w następujących sytuacjach[1][2]:
↑ abcIntra-aortic balloon pumping. aic.cuhk.edu.hk. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-10-29)]. Department of Anaesthesia and Intensive Care of The Chinese University of Hong Kong
Bibliografia
Wojciech Noszczyk: Chirurgia repetytorium. Warszawa: PZWL, 2009. ISBN 978-83-200-3843-9. Brak numerów stron w książce