Komitet Narodowy Wolne Niemcy

Logo NKFD
Flaga NKFD
Posiedzenie Komitetu (1943)

Komitet Narodowy Wolne Niemcy (niem. Nationalkomitee Freies Deutschland, NKFD) – antynazistowska organizacja niemiecka, działała w latach 1943–1945[1].

Historia

Komitet został utworzony w trakcie II wojny światowej (12–13 lipca 1943) w Krasnogorsku z inicjatywy niemieckich komunistów w ZSRR[2]. Miał przygotować grunt pod przejęcie władzy przez komunistów w powojennych Niemczech[3]. Przewodniczącym NKFD został Erich Weinert, współdziałający z Wilhelmem Pieckiem i Walterem Ulbrichtem.

Początkowo Komitet liczył 38, a następnie 55 członków. Przy Komitecie działał także Związek Oficerów Niemieckich (m.in. feldmarszałek Friedrich Paulus, generał Walther von Seydlitz-Kurzbach)[4]. Członkiem Komitetu był m.in. Horst Viedt, który zginął podczas oblężenia Wrocławia. Organizacja prowadziła walkę z III Rzeszą przez dywersję i sabotaż. Komitet wydawał własną gazetę oraz posiadał radiostację Freies Deutschland. Utworzył też oddziały zagraniczne (Anglia, Dania, Meksyk i Szwecja).

2 listopada 1945 Komitet rozwiązał się.

Byli działacze Komitetu odegrali istotną rolę w sowieckiej strefie okupacyjnej, a później równie w NRD[5].

Przypisy

  1. ↑ Norman M. Naimark The Russians in Germany: A History of the Soviet Zone of Occupation, 1995 Harvard University Press s. 586 ISBN 0-674-78405-7.
  2. ↑ Herbert Crüger, Verschwiegene Zeiten: vom geheimen Apparat der KPD ins Gefängnis der Staatssicherheit, Anke Ehlert, Jürgen Köhler, Jan Nadolny, wyd. 1. Aufl, Berlin: Linksdruck, 1990, s. 120, ISBN 978-3-86153-002-2, OCLC 23584129.
  3. ↑ Jochen von Lang Martin Bormann. Człowiek, który zawładnął Hiltlerem, wyd. 1995, s. 374.
  4. ↑ Leonid Reschin: General von Seydlitz in sowj. Haft 1943–1955, s. 57, ISBN 3-8289-0389-4.
  5. ↑ Komitet Narodowy „Wolne Niemcy”, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2022-02-21].

Strategi Solo vs Squad di Free Fire: Cara Menang Mudah!