Kolej dziecięca w Jekaterynburgu

Linia kolejowa
	Kolej dziecięca w Jekaterynburgu
	Dane podstawowe
Zarządca	Koleje Rosyjskie
Długość	2,41 km
Rozstaw szyn	750 mm
Sieć trakcyjna	brak
	; Główna stacja kolei, widok z powietrza
Przebieg
Legenda
eksploatowana / istniejąca
	Multimedia w Wikimedia Commons

Kolej dziecięca w Jekaterynburgu (ros. Свердловская детская железная дорога, trb. Swierdłowskaja dietskaja żeleznaja doroga^[a]; właśc. Свердловская детская железная дорога имени Николая Алексеевича Островского, Swierdłowskaja dietskaja żeleznaja doroga imieni Nikołaja Aleksiejewicza Ostrowskogo) – linia kolei dziecięcej działająca od 1960 roku w rosyjskim Jekaterynburgu.

Historia

Pierwsze plany budowy kolei dziecięcej w Jekaterynburgu (ówcześnie Swierdłowsk) pojawiły się w latach 30. XX wieku. Pod koniec lat 50. projekt zyskał aprobatę władz. Latem roku 1958 gotowy był już projekt przebiegu linii, jesienią rozpoczęła się jej budowa. Linię uroczyście otwarto 9 lipca 1960 roku. Kolej obsługiwała dostarczona z Kaługi lokomotywa spalinowa TU2, do której przyłączano wagony osobowe produkcji Pafawagu^[1]^[2].

Linię wybudowano jako odcinek z pętlą na jednym z końców, z dwiema stacjami i dwoma przystankami. Na głównej stacji kolei zbudowano niewielką zajezdnię dla lokomotyw. Na wszystkich przystankach wybudowano wysokie perony. Na trasie umiejscowiono jeden wiadukt (przebiegający nad chodnikiem) oraz (w innym miejscu) – kładkę dla pieszych ponad torami^[1].

Przebudowy

Na początku XXI wieku zadecydowano o przebudowie jednej z ulic przebiegającej wzdłuż granicy parku, co spowodowało konieczność przeniesienia głównej stacji kolei w głąb tego terenu. Zakładano budowę 4,5 kilometra nowych torów, siedmiu przystanków, kilku mostów, obszernej, trzypiętrowej zajezdni i nowoczesnego dworca^[1]. W 2010 roku wyremontowano infrastrukturę kolei oraz położono nowy tor na żelbetowych podkładach. Zamieniono wtedy również ze sobą nazwami stacje Пионерская (Pionierskaja) i Юбилейная (Jubilejnaja). W 2016 roku otwarto nowy, czterokondygnacyjny budynek dworca z pomieszczeniami o charakterze szkoleniowym oraz kulturalnym; rok później kolej wzbogaciła się o dwupiętrową zajezdnię^[2].

Tabor

Wkrótce po otwarciu do taboru obsługującego linię dołączyła jeszcze jedna lokomotywa TU2, a w roku 2000 – trzecia lokomotywa z tej serii. W 2008 roku kolej otrzymała nowszą lokomotywę, TU7A, uruchomioną po raz pierwszy w roku 2010^[2]; w lipcu roku 2012 natomiast dostarczono tam lokomotywę TU10^[1]. Od 2014 roku w weekendy i święta na linię wyjeżdża parowóz^[2].

Oprócz ośmiu wagonów Pafawagu funkcjonujących tu od 1960 roku, wraz z dostawą lokomotywy TU7 (rok 2008) dostarczono też trzy wagony osobowe wyprodukowane w Kambarskich zakładach mechanicznych^[1]. W roku 2013 dostarczono kolejne trzy wagony, a następne w latach 2017–2018^[2].

Edukacja

Do 2014 roku^[2] na kolei w pięciu zmianach szkolili się uczniowie z pięciu różnych części miasta. Poza sezonem letnim szkolenie teoretyczne odbywało się w pięciu różnych salach dydaktycznych w mieście^[1]. Później rozbudowa kolei umożliwiła organizację kolejnych zmian^[2].

Przy kolei funkcjonuje także ośrodek edukacyjny „Кванториум” („Kwantorium”), mający na celu rozwój umiejętności poznawczych i inżynieryjnych uczniów^[3].

Turystyka

W sezonie 2020 pociągi kursowały w piątki, soboty i niedziele, kilkukrotnie w godzinach 11:00–18:30^[4]. Oprócz zwykłych przejazdów koleją, oferowano również inne usługi, np. wynajem całego wagonu^[5], przejazdy drezyną ręczną^[6] czy organizację imprez^[7].

Dla turystów otwarte jest także muzeum kolei wąskotorowych, z ponad 60 eksponatami. Można zobaczyć tam między innymi lokomotywy parowe i spalinowe, sprzęt do prac torowych czy wagony – towarowe i osobowe^[8].

Widok lotniczy Jekaterynburga z koleją dziecięcą na pierwszym planie.
W prawo (z perspektywy patrzącego) linia kolejowa biegnie w głąb parku, w lewo – do stacji Центральная (Centralnaja).
Budynek z czerwonym dachem przy lewej krawędzi zdjęcia to muzeum. Widoczna jest też ekspozycja taboru – lokomotywy i wagony na torach na placu z czerwoną nawierzchnią, w centralnej części zdjęcia.
Różowy budynek z prawej strony fotografii (ze stojącymi przed nim wagonami) to zajezdnia.

Uwagi

↑ Także Малая Свердловская железная дорога (Małaja Swierdłowskaja żeleznaja doroga). Obie nazwy pochodzą od dawnej nazwy Jekaterynburga – Свердловск (Swierdłowsk).

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ДмитрийД. Сутягин ДмитрийД., Екатеринбург (Свердловск). Детская железная дорога [online] [dostęp 2021-05-21] [zarchiwizowane z adresu 2021-05-21] (ros.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g История [online], Свердловская детская железная дорога [dostęp 2021-05-21] [zarchiwizowane z adresu 2021-05-21] (ros.).
↑ Кванториум [online], Свердловская детская железная дорога [dostęp 2021-05-21] [zarchiwizowane z adresu 2021-05-21] (ros.).
↑ Расписание [online], Свердловская детская железная дорога [dostęp 2021-05-21] [zarchiwizowane z adresu 2021-05-21] (ros.).
↑ поездка на поезде [online], Свердловская детская железная дорога [dostęp 2021-05-21] [zarchiwizowane z adresu 2021-05-21] (ros.).
↑ экскурсии [online], Свердловская детская железная дорога [dostęp 2021-05-21] [zarchiwizowane z adresu 2021-05-21] (ros.).
↑ праздничные мероприятия [online], Свердловская детская железная дорога [dostęp 2021-05-21] [zarchiwizowane z adresu 2021-05-21] (ros.).
↑ Музей [online], Свердловская детская железная дорога [dostęp 2021-05-21] [zarchiwizowane z adresu 2021-05-21] (ros.).