Kobieta Współczesna – czasopismo społeczno-polityczne przeznaczone dla kobiecej inteligencji ukazujące się w II Rzeczypospolitej. Tygodnik w języku polskim wydawany w Warszawie w latach 1927–1934[1][2].
Redaktorką naczelną „Kobiety Współczesnej” była Wanda Pełczyńska. Było to pismo promujące równouprawnienie kobiet i ich dokonania w życiu społecznym, politycznym, naukowym i artystycznym[3]. W 1931 roku ukazał się w nim artykuł Do czego dążymy, program ideowy kobiety nowoczesnej autorstwa Teodory Męczkowskiej. W redakcji „Kobiety Współczesnej” mieściła się siedziba Zarządu Głównego Polskiego Stowarzyszenia Kobiet z Wyższym Wykształceniem[3]. Było to jedno z nielicznych czasopism, które zdecydowało się na zainicjowanie na swoich łamach debaty na temat świadomego macierzyństwa, oddając głos kobietom i organizacjom kobiecym (feministycznym i konserwatywnym)[4].
Przypisy
- ↑ a b wg katalogu Biblioteki Narodowej
- ↑ a b wg bazy WorldCat
- ↑ a b Dobrochna Kałwa, Model kobiety aktywnej na tle sporów światopoglądowych. Ruch feministyczny w dwudziestoleciu międzywojennym, [w:] Anna Żarnowska i Andrzej Szwarc (red.), Równe prawa i nierówne szanse: kobiety w Polsce międzywojennej, Instytut Historyczny Uniwersytetu Warszawskiego, wydawnictwo DiG, Warszawa 2000, ISBN 83-7181-023-7, s. 135–153.
- ↑ Magda Gawin, Planowanie rodziny - hasła i rzeczywistość, [w:] Anna Żarnowska i Andrzej Szwarc (red.), Równe prawa i nierówne szanse: kobiety w Polsce międzywojennej, Instytut Historyczny Uniwersytetu Warszawskiego, wydawnictwo DiG, Warszawa 2000, ISBN 83-7181-023-7, s. 225.
