Pierwsze wzmianki o świątyni na tym terenie datowane są na rok 1336. Po 1557 roku kościół przeszedł pod opiekę protestantów[2]. Obecna budowla powstała w latach 1788-1792[2][1] na miejscu gotyckiej budowli. W 1881 roku dobudowana została dominująca nad centrum miasta wieża i apsyda. W czasie II wojny światowej został częściowo zniszczony. Odbudowany w końcu lat 50. XX wieku. W czasach powojennych kościół został poświęcony w 1946 roku. Kościół przeszedł gruntowny remont w latach 1982-1986[2]. Dwukondygnacyjne drewniane balkony zastąpiono jednokondygnacyjnymi żelbetowymi. Zainstalowano też nowy strop kasetonowy zakrywając dawny drewniany. Rozebrano drewnianą klatkę schodową w głównej wieży kościoła zastępując konstrukcją żelbetową. Zamurowano też wejście w wieży wychodzące na ulicę i wybito dwa nowe otwory instalując drzwi po jej bokach. W 2001 wymieniono posadzki oraz witraże. Po 2016 roku zmieniono elewację budynku kościoła na gładką usuwając tynk baranek położony w latach 70. XX wieku. Zainstalowano też zewnętrzne kraty ochronne witraży.
W bocznym ołtarzu znajduje się obraz Jezusa Miłosiernego, z postacią św. Faustyny Kowalskiej oraz figurą Najświętszego Serca Pana Jezusa w pobliżu. W innym ołtarzu bocznym umieszczono kopię obrazu Matki Boskiej Częstochowskiej oraz obraz Matki Boskiej Nieustającej Pomocy. Witraże w oknach ilustrują sceny z życia Chrystusa, takie jak narodzenie, pokłon Trzech Króli, nauczanie w świątyni i wjazd do Jerozolimy. Na ścianach znajduje się płaskorzeźbiona Droga Krzyżowa[2].
W kościele na emporze chórowej nad wejściem i wzdłuż nawy głównej znajdują się zabytkowe 31-rejestrowe organy Steinmeyera z 1927 roku[2][4]. Do kościoła obecnie przylega plebania wybudowana w latach 1975-1977. Od połowy maja do połowy września w sobotnie wieczory w świątyni odbywają się Świnoujskie Wieczory Organowe.
