Kończaki Nowe

Kończaki Nowe

Нові Кінчаки

Państwo	Ukraina
Obwód	iwanofrankiwski
Rejon	iwanofrankiwski
Hromada	Dubowce
Populacja (1943) • liczba ludności	967[1]
Nr kierunkowy	+380 3431
Kod pocztowy	77180
Położenie na mapie obwodu iwanofrankiwskiego Kończaki Nowe
Położenie na mapie Ukrainy Kończaki Nowe
49°06′11,4″N 24°56′09,9″E

Kończaki Nowe (ukr. Нові Кінчаки) – dawniej odrębna wieś, obecnie południowa część wsi Kończaki na Ukrainie, w obwodzie iwanofrankiwskim, w rejonie iwanofrankiwskim. Leżą nad rzeką Horożanką - lewym dopływem Dniestru.

Historia

W okresie Królestwa Galicji i Lodomerii właścicielami posiadłości tabularnej Kończaki nowe byli: w 1855 był Jan Rodakowski ^[2], Stanisław Gołaszewski, w 1905 Dr. Jakób Fruchtmann^[3].

W II Rzeczypospolitej stanowiła gminę jednostkową Kończaki Nowe w powiecie stanisławowskim w województwie stanisławowskim.

1 sierpnia 1934 roku w ramach reformy na podstawie ustawy scaleniowej weszły w skład nowej zbiorowej gminy Delejów^[4]; wraz z wsiami Sadki, Sina i Topiła utworzyły gromadę Kończaki Nowe^[5].

Podczas II wojny światowej Kończaki należały do gminy Delejów w powiecie stanisławowskim w niemieckim dystrykcie Galicja^[1].

W latach 1943–1944 nacjonaliści ukraińscy z OUN-UPA zamordowali tutaj i we wsi Kończaki Stare 36 Polaków^[6].

Po II wojnie światowej teren włączony w struktury ZSRR, Ukraińska Socjalistyczna Republika Radziecka.

Od 1991 r. należy do Ukrainy. Do 2020 w rejonie halickim, obecnie jest częścią gminy Dubowce^[7].

Przypisy

1. Amtliches Gemeinde- und Dorfverzeichnis fuer das GG
2. Hipolit (1806-1878)H.(1. 1. ) Stupnicki Hipolit (1806-1878)H.(1. 1. ), Skorowidz wszystkich miejscowości położonych w Królestwie Galicyi i Lodomeryi jakoteż w Wielkiem Księstwie Krakowskiem i Księstwie Bukowińskiem, pod względem politycznej i sądowej organizacyi kraju wraz z dokładnem oznaczeniem parafii, poczt i właścicieli tabularnych, ułożony porządkiem abecadłowym, z mapą według nowego podziału = Alphabetisch geordnetes Ortschafts-Verzeichniß der Königreiche Galizien und Lodomerien so wie des Großherzogthums Krakau und des Herzogthums Bukowina mit genauer Berückfichtigung der politischen und gerichtlichen Eintheilung, und Angabe der Pfarren, Postämter und landtäftlichen Eigenthümer, mit einer Uebersichtskarte der neuen Eintheilung, Karol Wild, 1855, s. 92  (pol.).
3. Królestwo Galicji i Lodomerii (Austria) Wydział Krajowy Krajowe BiuroK.G.L.(A.) W.K.K.B. Statystyczne Królestwo Galicji i Lodomerii (Austria) Wydział Krajowy Krajowe BiuroK.G.L.(A.) W.K.K.B., Królestwo Galicji i Lodomerii (Austria) Wydział Krajowy Krajowe BiuroK.G.L.(A.) W.K.K.B. Statystyczne Królestwo Galicji i Lodomerii (Austria) Wydział Krajowy Krajowe BiuroK.G.L.(A.) W.K.K.B., Skorowidz dóbr tabularnych w Galicyi z W. Ks. Krakowskiem, nakł. Wydziału Krajowego, 1905, s. 6 .
4. Dz.U. z 1934 r. nr 64, poz. 564.
5. Stanisławowski Dziennik Wojewódzki. 1934, nr 22, poz. 69.
6. HenrykH. Komański HenrykH., SzczepanS. Siekierka SzczepanS., EugeniuszE. Różański EugeniuszE., Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w Województwie Stanisławowskim 1939–1946, Wrocław: ALTA 2, 2008, s. 488, ISBN 978-83-85865-13-1, OCLC 261139661 .
7. Про утворення та ліквідацію районів, Офіційний вебпортал парламенту України, 17 lipca 2020