Klaus Mitffoch (album)

Klaus Mitffoch

Wykonawca albumu studyjnego
Klaus Mitffoch
Wydany	1984
Nagrywany	marzec 1984
Gatunek	new wave, post-punk
Długość	38:14 (LP) 47:39 (CD)
Wydawnictwo	Tonpress (SX–T 40) MTJ
Oceny
„Tylko Rock” (6/1993)[1] „Tylko Rock” (3/2000)[2]
Album po albumie
— Klaus Mitffoch (1984) Mordoplan (1988)

Klaus Mitffoch – pierwszy album grupy muzycznej Klaus Mitffoch wydany w 1984^[3][4]. Uznawany za jeden z najważniejszych polskich albumów rockowych z końca XX w^[5]. Wszystkie teksty są autorstwa Lecha i Bożeny Janerków.

Reedycja CD Tonpressu została uzupełniona nagraniami z singli. Nagrania te nie pojawiły się na późniejszej reedycji A.A. MTJ.

Lista utworów

Źródło:^[3][6].

Strona Ta

1. „Śpij aniele mój” (L. Janerka, W. Mrozik, K. Pociecha, M. Puchała) – 0:29
2. „O głowie” (K. Pociecha – L. Janerka) – 2:21
3. „Wiązanka pieśni bojowych” (L. Janerka – L. Janerka) – 1:26
4. „Nie jestem z nikim” (L. Janerka – B. Janerka) – 2:14
5. „Klus Mitroh” (L. Janerka – L. Janerka) – 3:34
6. „Wiązanka cz.IV” (L. Janerka, W. Mrozik, K. Pociecha, M. Puchała – B. Janerka) – 1:24
7. „Jestem tu jestem tam” (L. Janerka, K. Pociecha – B. Janerka) – 2:18
8. „Muł pancerny” (L. Janerka – B. Janerka) – 3:19
9. „Powinność kurdupelka” (L. Janerka – B. Janerka) – 2:05
10. „Strzelby” (L. Janerka, W. Mrozik, K. Pociecha, M. Puchała) – 0:25

Strona Tamta

11. "Nad ranem śmierć się śmieje” (L. Janerka – L. Janerka) – 2:05
12. „Tutaj wesoło” (L. Janerka – B. Janerka) – 3:13
13. „Ewolucja, rewolucja i ja” (L. Janerka – L. Janerka) – 2:32
14. „Dla twojej głowy komfort” (L. Janerka, W. Mrozik, K. Pociecha, M. Puchała – L. Janerka) – 3:22
15. „Siedzi” (K. Pociecha – L. Janerka) – 2:13
16. „Strzeż się tych miejsc” (L. Janerka – B. Janerka) – 5:14

CD^[7]

17. „Ogniowe strzelby” (L. Janerka) – 2:50
18. „Śmielej” (L. Janerka – L. Janerka) – 3:31
19. „Jezu, jak się cieszę” (L. Janerka – L. Janerka) – 2:10

Skład

Źródło:^[3][6].

• Lech Janerka – śpiew, bas, muzyka, teksty
• Wiesław Mrozik – gitara, muzyka
• Krzysztof Pociecha – gitara, muzyka
• Marek Puchała – bębny, muzyka

Gościnnie

• Wojciech Konikiewicz – klawisze
• Bożena Janerka – teksty

Produkcja

• Włodzimierz Kowalczyk – realizator
• Tadeusz Czechak – asystent
• Artur Gołacki – okładka

Masteringu dokonano w TR Sound Studios Kraków.

Interpretacje

Płyta rozpoczyna się prowokacyjnym zabiegiem polegającym na zderzeniu tekstu kołysanki z ostrym, niespokojnym wykonaniem, które zaprzecza przekazowi werbalnemu. „Śpij aniele mój” jest w związku z tym określana jako antykołysanka^[5]. Prawie wszystkie utwory są interpretowane jako pochwała lub próba uzyskania niezależności oraz krytyka zniewolenia. Zniewalające może być społeczeństwo lub władza. Dotyczy to np. tekstów „Nie jestem z nikim”, „O głowie” (tu zwłaszcza o wolności i zniewoleniu umysłu), „Wiązanka pieśni bojowych” (w kontekście władzy, tekst zawierający dosadne słowa), „Klus Mitroh” (w kontekście społeczeństwa i totalitaryzmu), „Wiązanka cz. IV”, „Powinność kurdupelka” (gdzie człowiek został przedstawiony jako karzeł, a przeciwności, np. władza, jako słoń). Część tekstów jest również interpretowana jako ironiczny zapis życia w PRL, w warunkach kryzysu ekonomicznego i braku swobody, przy jednoczesnej walce z tymi przeciwnościami („Wiązanka cz. IV”, gdzie symbolem trudnych do zdobycia dóbr stają się majciochy, „Klus Mitroh”, „Tutaj wesoło”, „Ewolucja, rewolucja i ja”). W tekstach tych zaciętość i nadzieja mieszają się z pesymizmem, który najsilniej wyrażony jest w tekście dotyczącym śmierci „Nad ranem śmierć się śmieje”. Człowiek w tych tekstach często przejawia nie tylko dobre cechy, ale tkwi w nim również brutalność, agresja, konformizm i bezmyślność. Bohaterowie tekstów zawartych na płycie zmagają się właśnie z tymi wadami w nich samych lub w społeczeństwie i władzy. Upór i zachowania instynktowne człowieka (np. wyrażone w metaforze pancernego muła) mogą być rozumiane zarówno jako cecha pozytywna, pomagająca wytrwale przeciwstawiać się przeciwnościom, jak i negatywna, pchająca człowieka w złe rejony. Według niektórych interpretacji kulminacją i ukoronowaniem tekstów zebranych na płycie jest tekst „Siedzi”, opisujący pragnienie człowieka do przekroczenia ograniczeń, zachowania godności, a ostatecznie znalezienia się w lepszym świecie^[5].

W warstwie stylistycznej zauważalne są różne środki stylistyczne, np. aliteracje, a przede wszystkim zabawy słowne, np. tworzenie neologizmów (np. figurole), dające w efekcie groteskę, ironię i absurd. Służą one zachowaniu wolności w zderzeniu z cenzurą. Z tego względu teksty Janerków porównywane są do tekstów Mirona Białoszewskiego^[5].

Przypisy

1. Grzesiek Kszczotek. Klaus Mitffoch. Klaus Mitffoch. „Tylko Rock”. 06 (22), s. 58, 1993. ISSN 1230-2317. 
2. Wiesław Królikowski. Klaus Mitffoch. Klaus Mitffoch. „Tylko Rock”. 03 (103), s. 47, 2000. ISSN 1230-2317. 
3. LP wydanie 1984 w Katalogu Polskich Płyt Gramofonowych
4. Klaus Mitffoch - Klaus Mitffoch [online], Discogs [dostęp 2021-07-30]  (ang.).
5. Paweł Tański: „Siedzi, a chciałby postać”. O tekstach śpiewanych przez Lecha Janerkę na płycie Klaus Mittfoch. W: Unisono w wielogłosie, 2 : W kręgu nazw i wartości. Radosław Marcinkiewicz (red.). Sosnowiec: GAD Records, 2011, s. 237–246, seria: Materiały konferencyjne – Unisono. ISBN 978-83-61637-10-3.
6. LP wydanie 1984 w bazie Archiwum Polskiego Rocka
7. CD wydanie 1991 w bazie Archiwum Polskiego Rocka

Linki zewnętrzne

• Okładka