Klasztor kartuzów we Frankfurcie nad Odrą – został założony w 1396 r. przez mieszkańców miasta Frankfurt nad Odrą i znajdował się przed ówczesnymi murami miejskimi (dzisiejsze Brücktorstraße oraz Badergasse).
Ponieważ w 1539 r. do Marchii Brandenburskiej zawitała reformacja, elektor brandenburski w 1540 przekazał wszystkie dobra klasztorne frakfurckich kartuzów Uniwersytetowi Viadrina. Uniwersytet otrzymał klasztorną bibliotekę i wszelkie nieruchomości.
Oblężenie miasta przez Szwedów (1631)
Wszyscy mnisi zachowali prawo dożywotniego mieszkania w klasztorze, nie mogli jednak przyjmować do siebie nowicjuszy. Ostatnim przeorem klasztoru był Peter Golitz. Ostatni frankfurcki kartuz zmarł w 1568 r.
Główny budynek klasztorny był wykorzystywany jako kamieniołom. W owoce z poklasztornego ogrodu zaopatrywano miejscowych profesorów uniwersyteckich. Resztki klasztoru zostały spalone w 1631 r., podczas oblężenia miasta przez Szwedów (wojna trzydziestoletnia).
Ocalała część akt klasztornych przechowywana jest w archiwum miejskim Frankfurtu nad Odrą (Stadtarchiv Frankfurt (Oder)) oraz w Archiwum Głównym Landu Brandenburgia (Brandenburgisches Landeshauptarchiv).
.png)
