Klasztor kapucynów w Altötting

Klasztor Kapucynów w Altötting

Kapuzinerkloster Altötting

Klasztor z zewnątrz
Państwo	Niemcy
Miejscowość	Altötting
Kościół	rzymskokatolicki
Właściciel	1. franciszkanie do 1802; 2. kapucyni od 1802
Obiekty sakralne
Kościół	św. Konrada z Parzham (do 1953 r. św. Anny)
Fundator	Wilhelm Franz von Wartenberg
Data budowy	1654 (rok fundacji)
Położenie na mapie Bawarii Klasztor Kapucynów w Altötting
Położenie na mapie Niemiec Klasztor Kapucynów w Altötting
48°13′38″N 12°40′27″E

Klasztor Kapucynów w Altötting (także: Bruder-Konrad-Kirche) – zabytkowy zespół klasztorny kapucynów, zlokalizowany w bawarskim sanktuarium maryjnym Altötting, przy Bruder-Konrad-Platz 5. Należy do diecezji w Pasawie.

Klasztor odwiedził podczas swej 1. podróży apostolskiej do Niemiec 18 listopada 1980 papież Jan Paweł II. W klasztorze miało miejsce spotkanie z profesorami teologii^[1].

O obiekcie

Założenie ufundowane w 1654 przez Wilhelma Franza von Wartenberga. Zsekularyzowany w 1802 zakon franciszkanów (pierwotnych użytkowników obiektu) został zastąpiony przez kapucynów. W klasztorze, przez 41 lat przebywał św. Konrad z Parzham, który pełnił tu rolę furtiana. Dziś, de facto, kościół i klasztor pełnią rolę sanktuarium tego świętego.

Najważniejsze pomieszczenia klasztoru

• pokój informacyjny – wystawa zbliżająca postać św. Konrada,
• Stara Furta – miejsce długoletniej pracy świętego (w latach 1852–1894),
• pokoje spotkań: Brat furtian, Człowiek modlitwy – wystawa,
• cela w której zmarł św. Konrad,
• lucenar – specjalna metalowa szafa na wolnym powietrzu służąca zapalaniu świec,
• cela zakonna Alexiusa, w której św. Konrad mieszkał i gdzie kazał wybić otwór w ścianie z widokiem na kościelne tabernakulum,
• Skarbiec Brata Konrada z woskową figurą świętego, która w latach 1930–1967 mieściła relikwie i leżała pod ołtarzem kościelnym, a później została zastąpiona figurą ze srebra; w Skarbcu umieszczono także oryginalny płaszcz świętego.
• Oaza – pokój wyciszenia i osobistej kontemplacji,
• wirydarz.

Kościół

Kościół do 1953 nosił wezwanie św. Anny, by zmienić je na św. Konrada (klasztor przyjął to samo wezwanie w 1961). Przeprojektowany w latach 1956–1957. Pod ołtarzem srebrny grobowiec świętego. W ołtarzu dużych rozmiarów powojenny krucyfiks. W podziemiach krypta z miejscem pochówku św. Konrada w latach 1894–1912, a także miejsce spoczynku innych braci. Przy kościele źródełko.

Galeria

• 
  Wnętrze
• 
  Krypta
• 
  Srebrna figura ze szczątkami św. Konrada pod ołtarzem

Przypisy

1. Gabriel Turowski (oprac.): Jan Paweł II dzień po dniu: ilustrowane kalendarium Wielkiego Pontyfikatu 1978-2005. T. 1. Kraków: Biały Kruk, 2005, s. 100. ISBN 83-88918-67-2. (pol.).

Bibliografia

• Klasztor Kapucynów Świętego Konrada w Altötting – informator o Centrum Spotkań pod patronatem Brata Konrada, wyd. Kapuzinerkloster St. Konrad, Altötting, 2010, wersja polska
• http://www.kapuziner-bayern.de/Kloester/Konrad/Konrad_Geschichte.php – strona historii klasztoru (dostęp 2010-09-18)