Kiełpino Górne (kaszb.Kôłpino lub też Górné Kôłpino, Górné Czełpino, niem.Hoch Kelpin[1]) – osiedledomków jednorodzinnych w Gdańsku, w dzielnicy Kokoszki. Leży na południowo-wschodnim krańcu dzielnicy, a jego południowa granica pokrywa się z granicą miasta.
Osiedle Kiełpino Górne to dawna wieś przyłączona w granice administracyjne miasta 1 stycznia 1973[2]. Należy do okręgu historycznegoWyżyny.
Historia
Zapisane nazwy Kiełpina Górnego: Kolpin (1402-1415), Grose Culpyn (1438), Hohe Kolpin (1570), Kielpin Wysoki (1682), Magno Kelpin (1734), Hoch Kelpin (ok. 1790)[3].
Prywatna wieś szlachecka położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie gdańskim województwa pomorskiego[4].
W 1860 liczyło 115 katolików, 81 ewangelików i 15 domów[3].
Na początku XIX wieku powstał dwór przy ul. Goplańskiej[5].
W 1925 został zbudowany pierwszy kościół[6]. Uległ on uszkodzeniu podczas II wojny światowej i został wyremontowany po wojnie. W 1926 został założony przykościelny cmentarz ewangelicki. W 1945 cmentarz został opuszczony, a następnie zamknięty[7]. Od 1972-1973 zaczęto na nim chować zmarłych (powierzchnia cmentarza wynosi 0,22 ha, znajduje się przy ul. Otomińskiej). Wcześniej zmarli byli chowani na Cmentarzu Łostowickim[3].
↑Mapy województwa pomorskiego w drugiej połowie XVI w. : rozmieszczenie własności ziemskiej, sieć parafialna / Marian Biskup, Andrzej Tomczak. Toruń 1955, s. 90.