Konstelacja satelitów KH-12 - stan na sierpień 2009
KeyHole-12 (KH-12) – nieoficjalna nazwa serii amerykańskichsatelitów rozpoznawczych, następców serii KH-11 KENNAN ("Crystal"). Podobnie jak one, KH-12 wykorzystują obrazowanie cyfrowe. Do ulepszeń należą, prawdopodobnie, możliwość podsłuchiwania sygnałów radiowych, szersze spektrum obrazowanych fal elektromagnetycznych (zwiększone o podczerwień), możliwość uzupełniania paliwa na orbicie. Produkowane przez firmę Lockheed Martin Space Systems.
Oznaczenie KH-12 jest nieoficjalne. National Reconnaissance Office od pewnego czasu oznacza satelity w sposób losowy po tym, jak zaczęto publicznie używać nazw KH-8 GAMBIT, KH-9 HEXAGON, czy KH-11. Innymi obiegowymi nazwami są: Improved Crystal, Advanced KENNAN, Ikon. Ponadto satelity kwalifikuje się również często jako KH-11 Block 3 i Block 4[1].
Charakterystyka
Satelita KH-12 3 (USA-129) przelatujący nad holenderskim Leiden, 3 września 2010
Pojedynczy satelita ma masę około 19 600 kilogramów. Wykonują zdjęcia z rozdzielczością ok. 15 cm lub lepszą. Uważa się, że podobnie jak KH-11 wykorzystują duże zwierciadło (2,9-3,1 metra) do zbierania światła. Wielkością i kształtem mogą przypominać Kosmiczny Teleskop Hubble’a. Teleskop satelity ma układ Cassegraina, ze zwierciadłem wtórnym ruchomym w znacznym zakresie kątów, co umożliwia satelicie obrazowanie powierzchni Ziemi pod nietypowymi dla innych statków kątami[2]. Techniczne możliwości mają pozwalać na wykonywanie zdjęć co 5 sekund.
Koszt jednego statku wynosił od 1,25 do 1,75 miliarda USD (w tym około 0,4 mld USD kosztów wyniesienia na orbitę), w latach 90. XX wieku, a według siły nabywczejdolara amerykańskiego z roku 2011, od 2,1 do 2,94 miliarda USD.
