Kazimierz Barburski

Kazimierz Barburski

Data i miejsce urodzenia	7 sierpnia 1942 Łódź
Data i miejsce śmierci	26 maja 2016 Łódź
Wzrost	180 cm
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska Igrzyska olimpijskie brąz Meksyk 1968 szermierka (szpada druż.) Mistrzostwa świata srebro Ankara 1970 szpada druż.

Kazimierz Zygfryd Barburski, pseud. Barbur (ur. 7 sierpnia 1942 w Łodzi^[1], zm. 26 maja 2016 tamże^[2]) – polski szermierz i wojskowy, medalista olimpijski i wielokrotny mistrz Polski.

Życiorys

Urodził się w Łodzi, mieszkał w tamtejszych Bałutach. Był synem Zygfryda Barburskiego i Ireny Dziwulskiej. W czasie kariery zawodniczej ważył 77 kg przy 180 cm wzrostu^[1]. Trenował szermierkę w LPŻ Łódź, pod okiem trenera Jerzego Rybickiego. Był szpadzistą, ale walczył również floretem. Od 1962 był zawodnikiem warszawskiej Legii, gdzie – podobnie jak w kadrze narodowej – jego trenerem był Andrzej Przeździecki. W 1962 zdobył brązowy medal podczas mistrzostw świata juniorów w Kairze. W latach 1964–1969 wraz z Legią sześć razy z rzędu zdobywał drużynowe mistrzostwo Polski w szpadzie, a w 1965 również we florecie. W 1967 zajął trzecie miejsce indywidualnie i otrzymał brązowy medal mistrzostw Polski w szpadzie, a wraz z drużyną narodową, zdobył 5. miejsce na mistrzostwach świata w Montrealu^[1].

Na igrzyskach w Meksyku (1968) – wraz z drużyną w składzie Bohdan Andrzejewski, Michał Butkiewicz, Bohdan Gonsior, Henryk Nielaba – zdobył brązowy medal w szpadzie^[1].

Na mistrzostwach świata w Ankarze (1970) wywalczył wraz z drużyną wicemistrzostwo w szpadzie, w tym samym roku ukończył Liceum Ogólnokształcące dla Pracujących w Warszawie. W latach 1971–1973 wraz z Legią zdobył koleje trzy drużynowe mistrzostwa. Pojechał również na igrzyska w Monachium (1972), gdzie Polacy zajęli 6. miejsce^[1].

Rok po igrzyskach zdobył brązowy medal mistrzostw Polski, w 1974 wywalczył indywidualne mistrzostwo Polski w szpadzie, zaś w 1975 po raz dziesiąty został drużynowym mistrzem Polski w szpadzie^[1].

Karierę zakończył w 1976. Będąc zawodnikiem Legii był jednocześnie wojskowym. Wojsko opuścił w stopniu starszego sierżanta sztabowego. Otrzymał tytuł Mistrza Sportu^[1]. Pracował jako instruktor szermierki w Warszawie^[2].

Przypisy

1. Kazimierz Barburski – sylwetka w portalu www.olimpijski.pl. wolimpijski.pl. [dostęp 2016-05-31]. (pol.).
2. Nie żyje Kazimierz Barburski. olimpijski.pl, 30 maja 2016. [dostęp 2016-05-31].

Linki zewnętrzne

• Olympedia – Kazimierz Barburski. olympedia.org. [dostęp 2023-10-14]. (ang.).

Identyfikatory zewnętrzne (osoba):

• Olympedia: 23058