Pierwszy, drewniany kościół katedralny w Dublinie został ufundowany w tym miejscu w 1038 roku przez Sitrica Silkenbearda, pierwszego chrześcijańskiego króla dublińskich Norwegów. Później został zburzony przez Richarda Strongbowa, który w 1172 roku wybudował nową kamienną świątynię. Z powodu ustawienia fundamentów na niestabilnym gruncie, w 1562 roku nastąpiło zawalenie południowej ściany.
Świątynia w obecnej formie to efekt dziewiętnastowiecznej restauracji, m.in. przypory są zaprojektowane przez nadzorującego prace architekta George’a Edmunda Streeta.
