Katarzyna Bala

Katarzyna Bala
Data i miejsce urodzenia

1966
Bukowina Tatrzańska

Dziedzina sztuki

tkaniny artystyczne

Wikipedia:Weryfikowalność
Ten artykuł od 2009-04 wymaga zweryfikowania podanych informacji.
Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Katarzyna Bala z domu Stachurska (ur. 1966[1] w Bukowinie Tatrzańskiej[2][3]) – polska artystka zajmująca się tkaniem artystycznym. Specjalizuje się w tkaniu gobelinów.

Życiorys

W 1986 r. ukończyła Technikum Tkactwa Artystycznego w Zakopanem[2][4] pod kierunkiem m.in. Marty Gąsienicy Szostak i Zofii Krzeptowskiej[4][5]. Po ukończeniu szkoły pracowała w Poznaniu w pracowni artystycznej Urszuli Szmidt-Plewki[2][4] biorąc udział w wykonaniu monumentalnych prac takich jak: życie i twórczość Wieniawskiego, Ołtarz Pergamoński i cykl ikon na 1000-lecie Chrztu Rusi[1]. Od 1988 r. mieszka wraz z mężem Adamem w Zawiszynie[1]. Od 1991 r. prowadzi własną pracownię[4]. W 2017 r. była jurorką VIII edycji Przeglądu Gobelinów „Pasja Tworzenia”[6].

Twórczość

Prace artystki to gobeliny – od zbliżonych w technice do arrasów, poprzez malowane nitką martwe natury do zupełnie współczesnych trójwymiarowych tkanin artystycznych. W opinii autorytetów sztuki jest mistrzynią koloru i światłocienia, co jest niezmiernie trudne do osiągnięcia w tkaninie. Ogromny wpływ na twórczość artystki wywarła osobowość Szymona Kobylińskiego, który należał do grona bliskich przyjaciół i osób uznających jej talent[1][7]. W twórczości artystki szczególnie ważna była bliska współpraca z profesorem Ludwikiem Maciągiem, której efektem jest seria gobelinów o tematyce hippicznej[2][1][4].

Jej prace znajdują się w instytucjach publicznych, muzeach i kolekcjach prywatnych w Polsce[1], Kanadzie[1], USA[1], Australii[1], Szwajcarii[7], Niemczech[7] oraz Francji[7]. Dzieła artystki prezentowane były na wielu wystawach krajowych i zagranicznych. Artystka jest również autorką projektu i wykonania zaginionej tkaniny z sypialni króla Stanisława Augusta na Zamku Królewskim w Warszawie[8]. Największym jej dotychczasowym sukcesem artystycznym było wygranie konkursu na tkaninę artystyczną do sali konferencyjnej Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej „Nasza Matka Ziemia” o wymiarach 2m x 5m[1].

Wystawy indywidualne

  • 2001: Galeria Korozja i Kolor, Wołomin[1]
  • 2004:
    • Galeria Dom, Sokołów Podlaski[1][9]
    • Galeria Nadbużańska, Wyższa Szkoła im. Pawła Włodkowica, Wyszków[5]
    • Galeria Domu Kultury Hutnik, Wyszków[1]
    • Udział w reprezentacji Polski w ramach targów Pollutec, Lyon, Francja (gobelin „Nasza Matka Ziemia”)
  • 2004/2005: Łazienki Królewskie: Stara Kordegarda, Warszawa
  • 2005:
    • Mazowieckie Centrum Kultury i Sztuki, Warszawa[10]
    • Galeria Orla, Ząbki
    • Miejski Dom Kultury, Kobyłka
  • 2006:
    • Centrum Wystawowo-Konferencyjne na Wawelu, Kraków
    • Biblioteka Narodowa w Warszawie
  • 2007: Zamek w Liwie
  • 2008:
    • Dom Kultury Polskiej w Wilnie, Litwa
    • Galeria Lavoir de Mougins, Francja
  • 2009:
    • Muzeum Malarstwa w Czerniowcach, Ukraina
    • Biblioteka Wojewódzka w Żytomierzu, Ukraina
    • Fundacja „Dzieci Dzieciom”, Nadliwie
  • 2013:
    • Miejski Dom Kultury, Ostrów Mazowiecka[8][11][12]
    • Wyszkowski Ośrodek Kultury „Hutnik”, Wyszków[13][1]
  • 2016:
    • Wernisaż „Tkaniny ludowe i artystyczne”, Galeria MiGOK, Wyszków[7]

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f g h i j k l m n „Nitką malowane” – Galeria WOK i Szkoły Wyższej im. Pawła Włodkowica [online], wok-hutnik.pl [dostęp 2018-08-10] [zarchiwizowane z adresu 2018-08-11].
  2. ↑ a b c d Katarzyna Bala, malowanie nitką, gobeliny, Zawiszyn gm. Jadów [online], kurpioskie.designedbymi.pl [dostęp 2018-08-17].
  3. ↑ Katarzyna Bala – tkactwo artystyczne [online], facebook.com [dostęp 2018-08-10] (pol.).
  4. ↑ a b c d e JP, Konie nitką utkane [online], hejnakon.pl [dostęp 2018-08-17].
  5. ↑ a b Iza Stańczak, Tkane obrazy [online], to.com.pl [dostęp 2018-08-10] (pol.).
  6. ↑ Pasja Tworzenia – VIII Przegląd Gobelinów.
  7. ↑ a b c d e „Tkaniny ludowe i artystyczne” – piękno zaklęte w wełnie – Kurier W, „Kurier W”, 5 października 2016 [dostęp 2018-08-10] (pol.).
  8. ↑ a b Wystawa: Katarzyna Bala – Gobeliny [online], ostrowmaz24.pl [dostęp 2018-08-10] (pol.).
  9. ↑ Gobeliny jak arrasy [online], Życie Warszawy [dostęp 2018-08-10].
  10. ↑ Małgorzata Pawlicka, Idę do światła Katarzyna Bala, gobeliny [online], arch.warszawa.pl [dostęp 2018-08-10] (pol.).
  11. ↑ MU, Przyjdź na wystawę gobelinów góralki Katarzyny Bali, „to.com.pl” [dostęp 2018-08-10] (pol.).
  12. ↑ Wystawa gobelinów w MDK, „Ostrowski Portal Internetowy” [dostęp 2018-08-10] (pol.).
  13. ↑ A.S, Wyszkowski Ośrodek Kultury HUTNIK [online], wok-hutnik.pl [dostęp 2018-08-10] (pol.).

Bibliografia

  • Elżbieta Chodurska, Agata i Zbigniew Judyccy „Podhalanie-Słownik biograficzny tom 2" str 16 ISBN 978-83-922827-5-4.
  • Dorota Mirska-Królikowska „W krainie Arachne – Katarzyna Stachurska-Bala” Wydawnictwo Biblioteka Narodowa ISBN 83-7009-415-5.

Linki zewnętrzne

Strategi Solo vs Squad di Free Fire: Cara Menang Mudah!