Katarina Barley

Katarina Barley
Ilustracja
Katarina Barley (2023)
Data i miejsce urodzenia

19 listopada 1968
Kolonia

Minister sprawiedliwości Niemiec
Okres

od 14 marca 2018
do 27 czerwca 2019

Przynależność polityczna

Socjaldemokratyczna Partia Niemiec

Poprzednik

Heiko Maas

Następca

Christine Lambrecht

Minister ds. rodziny, osób starszych, kobiet i młodzieży Niemiec
Okres

od 2 czerwca 2017
do 14 marca 2018

Przynależność polityczna

Socjaldemokratyczna Partia Niemiec

Poprzednik

Manuela Schwesig

Następca

Franziska Giffey

podpis

Katarina Barley (ur. 19 listopada 1968 w Kolonii[1]) – niemiecka polityk i prawniczka, w latach 2015–2017 sekretarz generalny Socjaldemokratycznej Partii Niemiec (SPD), posłanka do Bundestagu, w latach 2017–2018 minister do spraw rodziny, osób starszych, kobiet i młodzieży, od 2018 do 2019 minister sprawiedliwości, wiceprzewodnicząca Parlamentu Europejskiego IX i X kadencji.

Życiorys

Urodziła się jako córka lekarki i brytyjskiego dziennikarza[2]. Początkowo posiadała wyłącznie obywatelstwo brytyjskie[3]. Studiowała prawo na Uniwersytecie w Marburgu oraz na Université Paris-Sud. W 1993 i 1998 zdała państwowe egzaminy prawnicze I oraz II stopnia, a w 1998 doktoryzowała się na Westfalskim Uniwersytecie Wilhelma w Münster[1][4].

Praktykowała jako adwokat, pracowała też w administracji parlamentu Nadrenii-Palatynatu i jako asystentka Renate Jaeger, sędzi Federalnego Trybunału Konstytucyjnego. Później orzekała jako sędzia, po czym przeszła do pracy w ministerstwie sprawiedliwości i ochrony konsumentów w rządzie krajowym Nadrenii-Palatynatu[1][4].

Zaangażowała się w działalność polityczną w ramach Socjaldemokratycznej Partii Niemiec. W latach 1994–1998 była radną dzielnicową, w latach 2005–2011 zasiadała w radzie miasta Schweich. W wyborach parlamentarnych w 2013 uzyskała mandat posłanki do Bundestagu[4]. W 2015 objęła stanowisko sekretarza generalnego SPD[1].

2 czerwca 2017 dołączyła do trzeciego rządu Angeli Merkel jako minister do spraw rodziny, osób starszych, kobiet i młodzieży[1]. Zastąpiła na tej funkcji Manuelę Schwesig[5]. W tym samym roku ponownie wybrana do niższej izby federalnego parlamentu[6]. We wrześniu 2017 objęła tymczasowo resort pracy i spraw społecznych w związku z wyborem Andrei Nahles na przewodniczącą frakcji socjaldemokratów[7].

W marcu 2018 została ministrem sprawiedliwości i ochrony konsumentów w czwartym gabinecie dotychczasowej kanclerz[8].

W wyborach z maja 2019 jako liderka listy SPD uzyskała mandat eurodeputowanej IX kadencji[9]. W związku z tym w następnym miesiącu odeszła ze stanowiska ministra[10]. Objęła funkcję wiceprzewodniczącej PE[11]. W 2020 w ramach dyskusji na temat powiązania funduszy unijnych z zasadą praworządności w wypowiedzi dla rozgłośni Deutschlandfunk miała stwierdzić, że Polskę i Węgry trzeba „finansowo zagłodzić”. Wypowiedź ta wzbudziła w Polsce spore kontrowersje i skutkowała m.in. zapowiedzią złożenia przez europosłów PiS wniosku o jej odwołanie z funkcji wiceprzewodniczącej PE. Deutschlandfunk po pewnym czasie skorygowała streszczenie rozmowy z niemiecką polityk, precyzując, że jej wypowiedź odnosiła się tylko do Węgier, a nie dotyczyła Polski[12][13][14]. W 2021 w wypowiedzi dla mediów opowiedziała się za podjęciem przez Komisję Europejską niezwłocznych działań celem zablokowania funduszy unijnych dla Węgier i Polski[15].

W 2024 ponownie otwierała listę socjaldemokratów w kolejnych wyborach europejskich, uzyskując reelekcję na kolejną kadencję[16]. Utrzymała również funkcję wiceprzewodniczącej PE[17].

Przypisy

  1. a b c d e Lebenslauf: Dr. Katarina Barley. bmfsfj.de, 2 czerwca 2017. [dostęp 2017-06-09]. (niem.).
  2. Katarina Barley. munzinger.de. [dostęp 2017-06-09]. (niem.).
  3. Katarina Barley: Europa ist unsere Zukunft. theeuropean.de, 17 lutego 2017. [dostęp 2018-12-28]. (niem.).
  4. a b c Dr. Katarina Barley. bundestag.de. [dostęp 2017-06-09]. (niem.).
  5. Passt schon. tagesschau.de, 2 czerwca 2017. [dostęp 2017-06-09]. (niem.).
  6. Bundestagswahl 2017: Gewählte auf Landeslisten und in Wahlkreisen. bundeswahlleiter.de. [dostęp 2017-09-26]. (niem.).
  7. Barley soll Arbeitsministerium von Nahles mit übernehmen. rp-online.com, 27 września 2017. [dostęp 2017-11-17]. (niem.).
  8. Minister und Ministerinnen der neuen Bundesregierung vereidigt. bundestag.de, 14 marca 2018. [dostęp 2018-03-14]. (niem.).
  9. European Parliament election 2019: Alphabetical list of all elected candidates. bundeswahlleiter.de. [dostęp 2019-06-20]. (ang.).
  10. BMJV begrüßt neue Ministerin. bmjv.de, 27 czerwca 2019. [dostęp 2019-06-30]. (niem.).
  11. Katarina Barley. europarl.europa.eu. [dostęp 2024-07-16].
  12. 'Państwa takie jak Polska i Węgry trzeba finansowo zagłodzić!' Niemiecka prezydencja w UE.... tysol.pl, 1 października 2020. [dostęp 2020-10-01].
  13. Ostra reakcja polityków PiS na słowa wiceszefowej PE. „Niemcy mają doświadczenie w głodzeniu Polaków”. wprost.pl, 1 października 2020. [dostęp 2020-10-01].
  14. „Finansowe zagłodzenie”. PiS składa wniosek w PE o odwołanie Katariny Barley. dziennik.pl, 5 października 2020. [dostęp 2020-10-06].
  15. Wiceprzewodnicząca PE wzywa do zablokowania środków unijnych dla Węgier i Polski. pap.pl, 20 lipca 2021. [dostęp 2021-07-21].
  16. Europawahl 2024: Alle Gewählte in alphabetischer Reihenfolge. bundeswahlleiterin.de. [dostęp 2024-06-11]. (niem.).
  17. Parliament elects its new Vice-Presidents. europarl.europa.eu, 16 lipca 2024. [dostęp 2024-07-16]. (ang.).