Pierwsza data związana z tą kaplicą to 20 lutego 1864, kiedy to ks. Antonio Albanese z Bormli wraz z architektem Luigim Ovidio Doubletem, w związku z szybko rosnącą populacją Birżebbuġy złożyli do władz kościelnych wniosek o budowę na tym terenie kaplicy lub oratorium[5][6][7][8], gdyż najbliższy kościół znajdował się w Gudji w odległości ponad 7 kilometrów[6][7].
Po uzyskaniu 21 czerwca 1865[6] zgody, w święto L-Imnarja, 29 czerwca 1865 ks. Antonio Albanese jako delegat biskupaGaetano Pace Forno położył kamień węgielny nowej świątyni[5][6][7][8][a]. Kaplica była pod zarządem świeckim rodziny Albanese, która wyłożyła większość funduszy na jej budowę[5]. Służyła ona lokalnej społeczności jako jedyny kościół do 1907/1908, kiedy zbudowano kościół Matki Boskiej Bolesnej[5][7].
Po utworzeniu parafii w Birżebbuġy w 1913 kaplica straciła na znaczeniu. Pomiędzy trzecią dekadą a latami 60. XX wieku kobiety ze Stowarzyszenia Doktryny Chrześcijańskiej (M.U.S.E.U.M.) uczyły w niej katechizmu[5]. Po tym jak w 1964 Stowarzyszenie przeniosło się do nowego pomieszczenia przy kościele parafialnym, kaplicę przejął Legion Maryi, stąd zaczęła być znana jako kaplica Legionu Maryi[5][7][8].
W lutym 2001 kaplicę powierzono pod opiekę i administrację parafii Birżebbuġa, zaś w lipcu 2001 rozpoczęto jej remont przed otwarciem jako kaplicy całodziennej adoracji Najświętszego Sakramentu. Po zakończeniu niezbędnej renowacji, 19 czerwca 2009 uroczyście zainaugurowano adorację[5][7].
Architektura
Wygląd zewnętrzny
W głębi nad dachem kaplicy widoczna jest latarnia na kopule
Kaplica została zbudowana według planu Luigiego Ovidio Doubleta i ma kształt krzyża łacińskiego. Oryginalnie do fasady przylegał portyk wsparty na ośmiu kolumnach jońskich. Fasada na krańcach zwieńczona była dwoma dzwonnicami, z figurą Matki Bożej Cudownego Medalika między nimi. Z biegiem czasu portyk oraz dzwonnice uległy uszkodzeniu warunkami atmosferycznymi i brakiem konserwacji, i na początku 1978 zostały rozebrane[5][7][8].
.jpg)
.jpg)
