Drewniany kościółek w Gilowicach wzniesiono w 1635. Z kolei w 1658 w Rychwałdzie został uznany za cudowny i stał się przedmiotem kultu obraz Matki Bożej, znajdujący się w miejscowym drewnianym kościele, konsekrowanym w 1547. W związku z coraz większą liczbą przybywających tam pielgrzymów w połowie XVIII wieku postanowiono wybudować w Rychwałdzie nowy, większy murowany kościół. Konsekrowano go w 1756.
Tymczasem stary kościółek gilowicki rozebrano, a z jego materiału rozbiórkowego wzniesiono kaplicę Serca Pana Jezusa w Rychwałdzie. Z użytych materiałów drewno ścian datowane jest na 1507 rok, drewno więźby dachowej jest 1508, a drewno wieżyczki na sygnaturkę z 1796. Remont nastąpił w 1856.
W 1958 kaplica służyła miejscowym parafianom jako salka katechetyczna, po tym jak władze PRL usunęły nauczanie religii ze szkół.
W następnych dekadach kaplica została opuszczona i niszczała. Kolejny remont rozpoczął się w 2011[3].
Magdalena Michniewska, Artur Michniewski, Marta Duda, Sebastian Wypych: Kościoły drewniane Karpat. Polska i Słowacja. Wyd. 2. Pruszków: Oficyna Wydawnicza "Rewasz", 2006, s. 50-51. ISBN 83-89188-43-0.
Zdzisław Gogola: Sanktuarium Matki Bożej Ziemi Żywieckiej w Rychwałdzie. Żywiec: Nakładem Urzędu Miejskiego w Żywcu, 1999. ISBN 83-912739-0-3. Brak numerów stron w książce
Strategi Solo vs Squad di Free Fire: Cara Menang Mudah!