Kłuszyno (Białoruś)

Kłuszyno

Państwo	Białoruś
Obwód	witebski
Rejon	szarkowszczyński
Sielsowiet	Hermanowicze
Położenie na mapie obwodu witebskiego Kłuszyno
Położenie na mapie Białorusi Kłuszyno
Położenie na mapie Polski w 1939 Kłuszyno
55°20′44″N 27°41′26″E

Zobacz w indeksie Słownika geograficznego Królestwa Polskiego hasło Kłuszyno

Kłuszyno – dawny zaścianek. Tereny na których leżał znajdują się obecnie na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie szarkowszczyńskim, w sielsowiecie Hermanowicze.

Historia

W czasach zaborów zaścianek w powiecie dzisieńskim, w guberni wileńskiej Imperium Rosyjskiego^[1].

W latach 1921–1945 zaścianek leżał w Polsce, w województwie wileńskim^[a], w powiecie dziśnieńskim, w gminie Hermanowicze.

Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwało tu 12 osób, wszystkie były wyznania rzymskokatolickiego. Jednocześnie 6 mieszkańców zadeklarowało białoruską a 6 polską przynależność narodową. Był tu 1 budynek mieszkalny^[2]. W 1931 w 2 domach zamieszkiwało 12 osób^[3].

Wierni należeli do parafii rzymskokatolickiej w Hermanowiczach. Miejscowość podlegała pod Sąd Grodzki w Łużkach i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Hermanowiczach^[4].

Uwagi

1. Przynależność wojewódzka zmieniała się. Miejscowość leżała w województwie nowogródzkim (1921–1922), w Ziemi Wileńskiej (1922–1926) i w województwie wileńskim (od 1926)

Przypisy

1. Kłuszyno, wieś, powiat dzisieński, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 191 .
2. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. 7, część 2, 1924, s. 47 .
3. Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 17 .
4. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 717 .

Linki zewnętrzne

• Kłuszyno, wieś, powiat dzisieński, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 191 .