Polska
zielonogórskie
gorzowski
5 października 1954
1 stycznia 1973
Kłodawa
5
27
Kłodawa – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.
Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954[1] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973[2], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972[3][4].
Gromadę Kłodawa z siedzibą GRN w Kłodawie utworzono – jako jedną z 8759 gromad na obszarze Polski[3] – w powiecie gorzowskim w woj. zielonogórskim na mocy uchwały nr V/15/54 WRN w Zielonej Górze z dnia 5 października 1954. W skład jednostki weszły obszary dotychczasowych gromad[5] Kłodawa, Łośno, Wojcieszyce, Santocko i Chwalęcice ze zniesionej gminy Kłodawa w tymże powiecie[6]. Dla gromady ustalono 27 członków gromadzkiej rady narodowej[7].
31 grudnia 1961 z gromady Kłodawa wyłączono przysiółek Chwalęcice Dolne (część wsi Chwalęcice), włączając go do Gorzowa Wielkopolskiego, miasta na prawach powiatu w tymże województwie[8].
Gromada przetrwała do końca 1972 roku, czyli do kolejnej reformy gminnej[9]. 1 stycznia 1973 w powiecie gorzowskim reaktywowano gminę Kłodawa[10].