Język serbski dominuje w większej części Serbii, wyjątek stanowi kilka gmin w Wojwodinie, południowej części kraju i większa część Kosowa. Języki bośniacki, chorwacki i buniewicki, którymi według spisu powszechnego mówi się w niektórych częściach kraju, są bardzo podobne do serbskiego. Mieszkańcy deklarujący posługiwanie się bułgarskim w rzeczywistości mówią dialektem torlackim (jednym z dialektów języka serbskiego). Wyróżnia się kilkanaście dialektów języka serbskiego[2]. Oficjalna forma języka wywodzi się od dialektu sztokawskiego[3].
W południowej Serbii posługuje się dialektem torlackim. Pomimo że nie posiada on żadnej formy oficjalnej, niektórzy traktują ten dialekt jako odrębny język. Wywodzi się on z dialektów południowo-słowiańskich. Wywodzi się z obszarów, gdzie posługiwano się językami południowo-schodnio-słowiańskimi (głównie obszar dzisiejszej Bułgarii i Macedonii Północnej) oraz południowo-zachodnio-słowiańskimi (w tym Serbii)[potrzebny przypis].
Języki regionalne
Języki w Wojwodinie, spis powszechni w 2011 r.
W Autonomicznej Prowincji Wojwodina istnieje sześć oficjalnych języków regionalnych: serbski, węgierski, rumuński, słowacki, rusiński i chorwacki. Serbski jest językiem używanym w urzędach Wojwodiny. Pozostałych pięć języków używa się w urzędach prowincjonalnych. Serbski jest tak naprawdę lingua franca tego regionu, liczba zadeklarowanych użytkowników tego języka przekracza liczbę Serbów. Węgierski i słowacki dominują w kilku gminach, natomiast pozostałe języki używane są tylko w niektórych wioskach[potrzebny przypis].
W Kosowie są dwa języki urzędowe: albański i serbski.
↑Jecaro Agentur für Full ServiceJ.A.F.S.ÜbersetzungenJecaro Agentur für Full ServiceJ.A.F.S., Dialekte der Serbischen Sprache [online], www.jecaro.de [dostęp 2016-04-08] [zarchiwizowane z adresu 2016-04-25].
