Język ingryjski, zwany także iżorskim (ižoran keel) – język z grupy bałto-fińskiej języków uralskich, spokrewniony z fińskim i karelskim. Język ten jest używany przez niewielką liczbę osób należących do narodu Iżorian, zamieszkującego Ingrię, krainę historyczną w płn.-zach. Rosji (okolice Petersburga).
Spośród 820 Iżorian żyjących w 1989 na terenie ówczesnej Rosyjskiej Federacyjnej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej język ingryjski był językiem ojczystym dla ok. 300 osób.
Według danych z 2010 r. posługuje się nim 120 osób[1]. Najprawdopodobniej nie jest znany młodszym grupom wiekowym[2].
Wykazuje znaczne wpływy języków fińskiego i rosyjskiego[2].
Od języka ingryjskiego (iżoriańskiego) używanego przez Iżorian należy odróżnić dialekt języka fińskiego, także nazywany ingryjskim, używany przez Ingrian – Finów osiadłych na terenie Ingrii w XVII i XVIII wieku. Dialektem tym posługuje się kilka tysięcy osób.
Przypisy
Bibliografia
- Alfred F.A.F. Majewicz Alfred F.A.F., Języki świata i ich klasyfikowanie, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1989, ISBN 83-01-08163-5, OCLC 749247655 [zarchiwizowane] (pol.).
- TapaniT. Salminen TapaniT., Europe and North Asia, [w:] ChristopherCh. Moseley (red.), Encyclopedia of the World’s Endangered Languages, Abingdon–New York: Routledge, 2007, s. 211–282, DOI: 10.4324/9780203645659, ISBN 978-0-7007-1197-0, ISBN 978-0-203-64565-9, OCLC 47983733 (ang.).
Linki zewnętrzne
