Urodził się jako syn kupca i bankiera pochodzenia żydowskiego Ludwika Wolffa i Józefiny ze Zdzienieckich. Po ukończeniu szkół średnich w kraju studiował w Lipsku nauki ekonomiczne. Pracował następnie w Banku Handlowym w Warszawie jako prokurent. W późniejszym okresie jego pasją stała się historia. Przeniósł się do Petersburga, gdzie oprócz działalności księgarskiej, prowadził badania źródłoznawcze Metryki Litewskiej. Był członkiem korespondentem Akademii Umiejętności w Krakowie. Pozostawił po sobie kilka znaczących opracowań prozopograficznych. Niektóre z nich, choć wydane pod jego nazwiskiem, były w rzeczywistości autorstwa Konstantego Ożarowskiego. Ze spuścizny niepublikowanej Wolffa wymienić należy rękopis czterotomowej pracy Herbarz szlachty litewskiej, który spłonął wraz z jego księgozbiorem liczącym 2100 pozycji w Bibliotece Krasińskich w Warszawie w 1944. Pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 156-2-16/17)[1].
