Juno II

Juno II
Rodzina rakiet nośnych Juno
Ilustracja
Start rakiety Juno II
Producent

USA

Koszt opracowania

84,50 mln USD (kurs z 1958, dotyczy IRBM Jupiter)

Koszt wystrzelenia

10,83 mln USD (kurs z 1985, dotyczy IRBM Jupiter)

Data pierwszego startu

6 grudnia 1958

Data ostatniego startu

24 maja 1961

Statystyki
Wszystkie starty

10

Udane starty

4 (40%)

Nieudane starty

6

Zdolność wynoszenia

41 kg na orbitę na 200 km
6 kg na trajektorię księżycową

Siła ciągu przy starcie

667,20 kN

Wymiary
Długość

24 m

Średnica

2,67 m

Masa całkowita

55 110 kg

Stopnie rakiety
Stopień 1.

1 x Jupiter

Stopień 2.

11 x Sergeant

Stopień 3.

3 x Sergeant

Stopień 4.

1 x Sergeant

Juno II – amerykańska rakieta nośna powstała z pocisków IRBM Jupiter.

Trzykrotne nieudane próby wysłania aparatu kosmicznego typu Pioneer w kierunku Księżyca za pomocą rakiet Thor Able I[1], skłoniły uczonych amerykańskich do zmian technicznych w realizacji tego przedsięwzięcia[2]. Postanowiono użyć czteroczłonowej rakiety Juno II[2].

Budowa rakiety[2]

  • Pierwszy człon stanowiła nieco zmodyfikowana rakieta typu Jupiter, o masie startowej 60 ton z silnikiem wytwarzającym ciąg o sile 68 T.
  • Drugi człon stanowił zespół 11 rakiet typu Sergeant (Sierżant) o zmniejszonej długości, zasilanych paliwem stałym. Każda z tych rakiet miała średnicę 15,2 cm i długość 137 cm, a łączna ich masa była równa 327,3 kg. Zapas paliwa wystarczał na ich sześciosekundowe działanie. Rakiety te były umieszczone na zewnętrznym obwodzie cylindrycznego pojemnika o średnicy zewnętrznej 76 cm, wewnętrznej 31 cm i wysokości 137 cm.
  • Trzeci człon rakiety Juno II stanowił zespół 3 rakiet Sergeant tego samego typu co w drugim członie, umieszczonych w kanale pojemnika drugiego członu i mający łączną masę 94 kg.
  • Czwarty człon stanowiła pojedyncza rakieta Sergeant o jeszcze bardziej zmniejszonej długości, równej zaledwie 121 cm i masie 26,8 kg.

Rakieta Juno II miała w chwili startu z Ziemi długość 23 m i masę całkowitą 60,5 ton.

Chronologia

  • 1 czerwca 1955: Przedstawienie projektu Jupiter i Thor. Zaakceptowanie obu. Jupiter zaprojektowany z możliwością wynoszenia statków.
  • 8 sierpnia 1956: Zakończenie testów naziemnych – jednych z większych w historii programu kosmicznego USA.
  • 15 stycznia 1958: Pierwsze pociski Jupiter w gotowości bojowej.
  1. 6 grudnia 1958, 05:44:52 GMT; s/n AM–11; miejsce startu: Przylądek Canaveral (LC05), USA
    Ładunek: Pioneer 3; Uwagi: start częściowo nieudany – pierwszy człon wyłączył się za wcześnie. Statek osiągnął wysokość 102 360 km, po czym spadł na Ziemię i spłonął w atmosferze[3].
  2. 3 marca 1959, 05:10 GMT; s/n AM–14; miejsce startu: Przylądek Canaveral (LC05), USA
    Ładunek: Pioneer 4; Uwagi: start udany
  3. 16 lipca 1959, 17:37 GMT; s/n AM–16; miejsce startu: Przylądek Canaveral (LC05), USA
    Ładunek: Explorer S-1; Uwagi: start nieudany – zniszczenie rakiety i ładunku ze względów bezpieczeństwa przez obsługę. 5,5 s po starcie utracono kontrolę nad rakietą
  4. 15 sierpnia 1959, 00:31 GMT; s/n AM–19B; miejsce startu: Przylądek Canaveral (LC26B), USA
    Ładunek: Beacon 2; Uwagi: start nieudany – przedwczesne wyłączenie się 1. stopnia rakiety
  5. 13 października 1959, 15:30 GMT; s/n AM–19A; miejsce startu: Przylądek Canaveral (LC05), USA
    Ładunek: Explorer 7; Uwagi: start udany
  6. 23 marca 1960, 13:35 GMT; s/n AM–19C; miejsce startu: Przylądek Canaveral (LC26B), USA
    Ładunek: S-46; Uwagi: start nieudany – nie odpalenie się 3. stopnia w wyniku braku łączności
  7. 3 listopada 1960, 05:23 GMT; s/n AM–19D; miejsce startu: Przylądek Canaveral (LC26B), USA
    Ładunek: Explorer 8; Uwagi: start udany
  8. 25 lutego 1961, 00:13:16 GMT; s/n AM–19F; miejsce startu: Przylądek Canaveral (LC26B), USA
    Ładunek: S-45; Uwagi: start nieudany – nie odpalenie się 3. stopnia
  9. 27 kwietnia 1961, 14:16 GMT; s/n AM–19E; miejsce startu: Przylądek Canaveral (LC26B), USA
    Ładunek: Explorer 11; Uwagi: start udany
  10. 24 maja 1961, 19:48:05 GMT; s/n AM–19G; miejsce startu: Przylądek Canaveral (LC26B), USA
    Ładunek: S-45A; Uwagi: start nieudany – nie odpalenie się 2. stopnia rakiety

Przypisy

  1. ↑ Mark Wade: Pioneer. [w:] Encyclopedia Astronautica [on-line]. [dostęp 2015-04-29]. (ang.).
  2. ↑ a b c Andrzej Marks: Podbój księżyca trwa. Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 1967.
  3. ↑ Pioneer 3. [w:] NSSDC Master Catalog [on-line]. NASA. [dostęp 2015-04-29]. (ang.).

Bibliografia

  • Mark Wade: Juno II. [w:] Encyclopedia Astronautica [on-line]. [dostęp 2015-04-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-07-24)]. (ang.).

Strategi Solo vs Squad di Free Fire: Cara Menang Mudah!