Od 1913 do 1922, z przerwami na służbę wojskową w latach 1914-16 i 1920, pracował jako nauczyciel języka polskiego w szkołach średnich we Lwowie[1]. Publikował artykuły na tematy literackie i pedagogiczne, aktywnie uczestniczył w dyskusjach na temat organizacji szkolnictwa. Był wysoko ceniony jako propagator aktywnych metod nauczania.
W roku 1922 Saloni przeniósł się do Warszawy, gdzie objął stanowisko instruktora nauczania języka polskiego w Ministerstwie Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego[1]. Równocześnie uczył w warszawskich szkołach średnich. W roku 1930 obronił na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Lwowskiego doktorat na podstawie rozprawy Styl i kompozycja „Nocy Listopadowej” Stanisława Wyspiańskiego (promotor Juliusz Kleiner)[1]. Był inicjatorem i redaktorem dwumiesięczników „Polonista” (1930–39)[1], poświęconego nauczaniu języka polskiego w szkołach powszechnych i średnich, oraz „Życie Literackie” (1937–39)[1]. Opublikował liczne artykuły i komentowane edycje klasyków polskich, głównie Wyspiańskiego, oraz opracował (ze współautorami) kilka podręczników szkolnych, niektóre z nich (zwłaszcza „W Lipkach”) zdobyły znaczną popularność.
Okupację Saloni przeżył w Warszawie, ucząc zarówno w jawnych szkołach zawodowych, jak i w szkolnictwie tajnym. Współpracował z redakcją socjalistycznego czasopisma „Gwardia”. Znalazłszy się po powstaniu warszawskim w Lublinie, uczestniczył w prowadzonych przez PKWN pracach organizacyjnych w dziedzinie oświatowej i wydawniczej. Był jednym z organizatorów Uniwersytetu Łódzkiego, na którym został zastępcą profesora w latach 1945–49.[1] W ostatnich latach życia był zatrudniony w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej (po reorganizacji - Państwowa Wyższa Szkoła Filmowa, Telewizyjna i Teatralna im. Leona Schillera w Łodzi) w Łodzi; w 1956 został mianowany docentem, w 1961 przeszedł na emeryturę[1]. Równocześnie pełnił funkcję kierownika literackiego teatrów łódzkich, publikował artykuły z zakresu historii literatury oraz recenzje teatralne.
Przez całe życie uprawiał dorywczo własną twórczość literacką (głównie dla dzieci) oraz przekładową. Był członkiem Związku Literatów Polskich[1].