Na igrzyskach olimpijskich w 1932 w Los Angeles Zabala przez cały czas biegł w czołowej grupie. Na 4 kilometry przed metą objął samotne prowadzenie, które utrzymał do mety pomimo pościgu Brytyjczyka Samuela Ferrisa, który przegrał z nim o 19 sekund[1].
W latach 1925–1932 bieg odbywał się na dystansie 15 mil (24 135 m). Mistrzostwa miały charakter otwarty, co oznaczało, że mogli w nich brać udział zawodnicy z innych krajów.