|
Pełne imię i nazwisko
|
Joshua Marc Holmes
|
Data i miejsce urodzenia
|
6 stycznia 1987 Sydney
|
Wzrost
|
188 cm
|
Masa ciała
|
97 kg
|
Rugby union
|
Pozycja
|
łącznik młyna
|
Kariera juniorska
|
Lata
|
Zespół
|
|
Newport Breakers
|
|
Kariera seniorska[a]
|
|
Reprezentacja narodowa[b]
|
|
- ↑ Mecze i punkty w lidze akt. w dniu 2015-02-10.
- ↑ Mecze i punkty w reprez. akt. w dniu 2015-02-10.
|
|
|
Josh Holmes (ur. 6 stycznia 1987 w Sydney) – australijski rugbysta grający na pozycji łącznika młyna, mistrz świata U-19 z 2006 roku, reprezentant kraju.
Kariera klubowa
Uczęszczał do Barrenjoey High School, którą ukończył w 2004 roku[1], jako junior trenując w klubie Newport Breakers[2]. Wprost ze szkoły trafił do Waratahs otrzymawszy związkowy kontrakt[3][4]. W 2005 roku występował w drużynach Akademii i rezerw[3][5], w pierwszym zespole zadebiutował przeciw Auckland w rozegranym w lipcu posezonowym meczu[3][6]. Zbierał następnie doświadczenie na tournée w Europie[7][8], podczas którego wystąpił w trzech spotkaniach[3], w tym przeciwko reprezentacjom Czech i Rosji[6]. Przedłużył też kontrakt z Waratahs o kolejne dwa lata[9][10].
W tym samym czasie na poziomie klubowym – w rozgrywkach Shute Shield i Tooheys New Cup – reprezentował Warringah Rats, z którym związany był także jego ojciec[11][12][13]. Od 2006 roku przeszedł do Eastwood[3][14][15][16], ominął go jednak w tym samym roku zwycięski finał Shute Shield[17] z powodu zgrupowania kadry U-21[18]. Występował w nim do 2008 roku[19], zaś od 2009 roku grał z powrotem dla Rats[20][21].
W 2006 roku występował w barwach Waratahs w Australian Provincial Championship[22] zaliczając łącznie trzy występy[4]. W Super 14 zadebiutował zaś przeciwko Brumbies w dziesiątej kolejce sezonu 2007, a do jego końca wyszedł na boisko łącznie czterokrotnie[23]. Został tym samym jednym z pierwszej czwórki stypendystów programu National Talent Squad (pozostałymi byli David Pocock, Caleb Brown i Saia Faingaʻa) grających w tych rozgrywkach[24]. Przydzielony do zespołu Western Sydney Rams pomiędzy sierpniem a październikiem tego roku wziął jeszcze udział w ośmiu spotkaniach jedynego rozegranego sezonu rozgrywek Australian Rugby Championship[2][25].
Przenosząc się w 2008 roku do Brumbies uznawany był za następcę George’a Gregana[26], nie spełnił jednak tych oczekiwań zarówno w opinii trenerów, jak i własnej[27]. Pomiędzy debiutem przeciw Crusaders[28] a ostatnim pojedynkiem sezonu 2009 zagrał we wszystkich meczach zespołu[29], a następnie odszedł[30] bądź też został zwolniony[31].
Następne dwa lata Holmes spędził w Waratahs. W pierwszym sezonie opuścił tylko jedno spotkanie, lecz prócz jednego były to tylko występy w roli rezerwowego[32], rok później zaś wyszedł na boisko jedynie trzykrotnie[33], wyżej w hierarchii od niego stali bowiem Luke Burgess i Brendan McKibbin[27]. Gdy nie mieścił się w meczowych składach Waratahs, grał w zespole rezerw[34] lub dla Warringah[27].
W czerwcu 2011 roku podpisał zatem z francuskim CS Bourgoin-Jallieu roczny kontrakt z możliwością jego przedłużenia[35] i zagrał w jego barwach w dziewiętnastu spotkaniach ligi Pro D2[36]. Francję opuścił jednak w marcu 2012 roku, gdy miejsce w składzie zaproponowali mu włodarze Western Force. Zespół z powodu kontuzji stracił Justina Turnera i Jamesa Stannarda[37][38], a Holmes do końca sezonu zagrał w dziesięciu spotkaniach[39][40].
Nie otrzymawszy kolejnego kontraktu powrócił do Sydney, gdzie podjął pracę zawodową, zaś w weekendy ponownie brał udział w meczach Rats[26], a jego postawa zaowocowała trzecim miejscem w plebiscycie na najlepszego zawodnika rozgrywek Shute Shield sezonu 2013[41]. Prócz rugby piętnastoosobowego występował także w lokalnych rozgrywkach rugby 7[42][43].
Z uwagi na serię kontuzji zespół Melbourne Rebels zaoferował mu w maju 2014 roku krótkoterminową umowę[44][45], na boisku pojawił się wówczas w jednym meczu[46]. W drugiej części sezonu z drużyną North Harbour Rays wziął udział w inauguracyjnej edycji National Rugby Championship[47][48].
Kariera reprezentacyjna
Był stypendystą ogólnokrajowych programów National Talent Squad[49][50] oraz Australian Institute of Sport[51]. Reprezentował stan w zwycięskich mistrzostwach kraju U-18 w 2004 roku[52][53], został również wybrany najlepszym zawodnikiem w stanie[54]. Pociągnęło to za sobą powołanie do kadry Australian Schoolboys[55], z którą wystąpił we wszystkich trzech testmeczach rozegranych w tym roku[56] – przeciwko rówieśnikom z Irlandii[57], Samoa[58] i Nowej Zelandii[59], w grudniu zaś zdobył złoty medal w turnieju rugby 7 na Igrzyskach Wspólnoty Narodów Młodzieży 2004[53][60][61].
W 2005 roku, jeszcze przed debiutem w seniorskim zespole Waratahs, uczestniczył w zgrupowaniach[62] i został nominowany do kadry U-19 na mistrzostwa świata w Południowej Afryce[6][63], na sam turniej jednak już nie poleciał[64] z powodu ciężkiej choroby[3]. Pojechał natomiast na kolejne mistrzostwa rozegrane w kwietniu 2006 roku w Dubaju, w których Australijczycy okazali się bezkonkurencyjni[24][65], a Holmes zagrał we wszystkich pięciu spotkaniach zdobywając pięć przyłożeń, wliczając w to hat-trick osiągnięty w meczu ze Szkotami[66][67][68][69][70]. Jego postawa w tym turnieju dała mu nominację[71], a następnie nagrodę dla najlepszego zawodnika roku w tej kategorii wiekowej na świecie według IRB[72].
Miesiąc później otrzymał powołanie do reprezentacji U-21 na czerwcowe mistrzostwa świata we Francji[73]. W tych zawodach wystąpił w czterech z pięciu spotkań[74][75][76][77][78], będąc podstawowym łącznikiem młyna[79], a młodzi Australijczycy w meczu o brązowy medal ulegli Nowozelandczykom[24].
Znalazł się tym samym w kręgu zainteresowania szkoleniowców seniorskiej reprezentacji, zagrał zatem w dwóch lipcowych meczach kadry A z Fidżi[4][24][80]. Pod koniec Pucharu Trzech Narodów był w szerokiej kadrze Wallabies[81][82], jednak nie znalazł się w meczowych składach[4][83]. W reprezentacji A pojawił się również w dwóch kolejnych latach[84][85], w edycjach 2007 i 2008 Pucharu Narodów Pacyfiku wystąpił łącznie w sześciu spotkaniach zdobywając piętnaście punktów[86].
W sezonie 2006/2007 występował również z reprezentacją rugby 7 w rozgrywkach IRB Sevens World Series[87][88][89].
Varia
Przypisy
Bibliografia