Był synem Joachima i Elżbiety z domu Bartsch. Uczył się w Gimnazjum Akademickim w Gdańsku, następnie (1588–1593) studiował w Wittenberdze, potem w Altdorfie, Krakowie, Padwie i w Montpellier. W 1600 roku uzyskał w Montpellier doktorat z filozofii i medycyny. W Gdańsku został lekarzem miejskim oraz lekarzem nadwornym Zygmunta III Wazy[1]. W 1613 przeprowadził pierwszą na ziemiach polskich i w północnej Europie publiczną sekcję zwłok[2]. Wykładał medycynę i nauki przyrodnicze w Gimnazjum Akademickim (1603–1630). Założył na wałach miejskich Gdańska ogród botaniczny, w którym hodował rośliny lecznicze. Był żonaty dwa razy – z Anną Haveradt (1602) i z Anną Trunck (1619). Był ojcem Mikołaja Oelhafa. Zmarł w czasie epidemii dżumy[1].
Założony przez Joachima Oelhafa ogród Rada Miejska Gdańska zleciła zlikwidować po jego śmierci, uznając, że wały miejskie nie są właściwym miejscem dla tego typu upraw[3].
De seminario pestilenta intra corpus vivum latitante disquisitio physica et medica authore Joahimo Oelhafio medico physico Dantiscano Dantisci 1626[6],
Przypisy
↑ abMagdalena Ziarnek: Badacze szaty roślinnej Pomorza sprzed 1945 roku. Szczecin: Zakład Botaniki i Ochrony Przyrody ZUT w Szczecinie, Lonicera Krzysztof Ziarnek, 2012, s. 80. ISBN 978-83-936344-0-8. (Licencja Creative Commons: Uznanie autorstwa 3.0 Polska).
↑Zofia Schwarz. Prywatne ogrody botaniczne a rozwój nauk przyrodniczych w ośrodku gdańskim w XVI-XVIII wiekach. „Kwartalnik Historii Nauki i Techniki”. 31/2, s. 411–444, 1986.
↑OELHAF Joachim (Olhavius) Adam. [w:] Bibliografia Estreichera. T. III 12 [on-line]. Centrum Badawcze Bibliografii Polskiej Estreicherów. s. 267. [dostęp 2014-01-08].