Jeździectwo na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1948 – ujeżdżenie indywidualnie
Konkurencja ujeżdżenia podczas XIV Letnich Igrzysk Olimpijskich została rozegrana między 9 - 10 sierpnia 1948 roku. Wystartowało 19 zawodników z 9 krajów.
Zawodnik wykonywał przejazd z pamięci w odpowiedniej kolejności ruchów. Przejazd powinien zakończyć się ciągu 13 minut. Za każdą rozpoczętą sekundę ponad limit czasu zawodnik otrzymywał 0,5 pkt karnego.
Wyniki
Pozycja
|
Jeździec
|
Kraj
|
Koń
|
Sędzia
|
Łącznie
|
Sędzia #1
|
Sędzia #2
|
Sędzia #3
|
1. |
Hans Moser |
Szwajcaria |
Hummer |
164,0 |
160,0 |
168,5 |
492,5
|
2. |
André Jousseaume |
Francja |
Harpagon |
176,0 |
157,0 |
147,0 |
488,0
|
3. |
Gustaf Adolf Boltenstern |
Szwecja |
Trumf |
167,5 |
171,0 |
139,0 |
477,5
|
4. |
Robert Borg |
Stany Zjednoczone |
Klingsor |
179,0 |
147,5 |
147,0 |
473,5
|
5. |
Henri Saint Cyr |
Szwecja |
Djinn |
144,5 |
170,0 |
130,0 |
444,5
|
6. |
Jean Saint-Fort Paillard |
Francja |
Sous les Ceps |
162,5 |
151,0 |
126,0 |
439,5
|
7. |
Alois Podhajsky |
Austria |
Teja |
149,5 |
150,0 |
138,0 |
437,5
|
8. |
Earl Foster Thomson |
Stany Zjednoczone |
Pancraft |
146,0 |
145,0 |
130,0 |
421,0
|
9. |
Fernando Paes |
Portugalia |
Matamas |
145,0 |
134,0 |
132,0 |
411,0
|
10. |
Francisco Valadas |
Portugalia |
Feitico |
143,5 |
133,5 |
128,0 |
405,0
|
11. |
Justo Iturralde |
Argentyna |
Pajarito |
126,5 |
152,0 |
118,5 |
397,0
|
12. |
Luís Mena e Silva |
Portugalia |
Fascinante |
116,0 |
123,0 |
127,0 |
366,0
|
13. |
Frank Henry |
Stany Zjednoczone |
Reno Overto |
129,0 |
126,0 |
106,5 |
361,5
|
14. |
Carlos Kirkpatrick |
Hiszpania |
Yanta |
12,65 |
114,0 |
112,5 |
353,0
|
15. |
Maurice Buret |
Francja |
Saint Quen |
132,5 |
90,0 |
127,0 |
349,5
|
16. |
Humberto Terzano |
Argentyna |
Bienvenido |
111,5 |
106,5 |
109,0 |
327,0
|
17. |
Oscar Goulú |
Argentyna |
Grillo |
96,0 |
98,5 |
87,0 |
281,5
|
18. |
Gabriel Gracida |
Meksyk |
Kamcia |
83,5 |
87,5 |
77,5 |
248,5
|
- |
Gehnäll Persson |
Szwecja |
Knaust |
146,0 |
164,5 |
133,5 |
[1]
|
Przypisy
- ↑ Zdyskawlifikowany po igrzyskach olimpijskich, po odkryciu, że był podoficerem.
Bibliografia
|
|