Grób Jerzego Wilka na cmentarzu komunalnym Agrykola (2024)Tablica na moście Południowym na kanale żeglugowym na Mierzei Wiślanej nazwanym imieniem Jerzego Wilka
Jerzy Zbigniew Wilk (ur. 15 marca1955 w Elblągu, zm. 16 maja2021[1] tamże[2][3]) – polski przedsiębiorca i samorządowiec, w latach 2013–2014 prezydent Elbląga, następnie do 2015 przewodniczący rady miejskiej w Elblągu, poseł na SejmVIII i IX kadencji (2015–2021).
Życiorys
Syn Tadeusza i Marianny[4]. W 1975 został absolwentem Technikum Mechanicznego w Elblągu w dziedzinie budowy maszyn. Od 1988 do 1990 studiował na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Gdańskiego, lecz studiów tych nie ukończył. W 1995 uzyskał uprawnienia lustracyjne w Krajowej Radzie Spółdzielczej. W 2002 ukończył Wyższą Szkołę Zarządzania i Przedsiębiorczości w Warszawie. Zawodowo związany z Elbląską Spółdzielnią Niewidomych „ELSIN”. Został m.in. prezesem Stowarzyszenia Rozwoju Ziemi Elbląskiej (od 1994) i członkiem założycielem Polskiej Organizacji Pracodawców Osób Niepełnosprawnych.
W 1980 wstąpił do NSZZ „Solidarność”, gdzie był wiceprzewodniczącym komisji zakładowej. Od 1991 do 1994 należał do Porozumienia Centrum, następnie zaś do Akcji Wyborczej Solidarność. W 2001 wstąpił do Prawa i Sprawiedliwości, w którym wszedł w skład zarządu regionalnego w Elblągu. W 2005 był szefem okręgowego sztabu wyborczego PiS w Elblągu w wyborach parlamentarnych i prezydenckich.
Wielokrotny radny Elbląga. M.in. szefował klubom radnych i komisjom rewizyjnym. W latach 2006–2013 był wiceprzewodniczącym Rady Miejskiej w Elblągu. W wyborach samorządowych w 2006 i 2010 bezskutecznie ubiegał się o urząd prezydenta Elbląga, uzyskując w obydwu mandat radnego miasta[5][6].
W 2013 został kandydatem PiS na prezydenta Elbląga w przedterminowych wyborach. W pierwszej turze uzyskał 11 282 głosy (31,79%), zajmując 1. miejsce spośród 10 kandydatów i przechodząc do drugiej tury wyborów[7], w której pokonał kandydatkę POElżbietę Gelert, uzyskując 17 266 głosów (51,74%)[8]. 12 lipca został zaprzysiężony na to stanowisko[9]. W 2014 ubiegał się o reelekcję na stanowisko prezydenta Elbląga w wyborach samorządowych z ramienia PiS. W pierwszej turze uzyskał 37,25%, zajmując 1. miejsce spośród 7 kandydatów[10]. W drugiej turze głosowania otrzymał 13 925 głosów (44,77%), przegrywając ze swoim konkurentem, kandydującym ze swojego komitetu i popieranym przez PO oraz PSL, Witoldem Wróblewskim[11]. Wszedł natomiast ponownie do rady miejskiej[12]. 5 grudnia 2014 zakończył urzędowanie na stanowisku prezydenta, tego samego dnia został wybrany na nowego przewodniczącego rady miejskiej[13].
W maju 2018 został nominowany kandydatem swojego ugrupowania na prezydenta Elbląga w wyborach samorządowych w tym samym roku[15]. W pierwszej turze uzyskał 12 585 głosów (28,69%), zajmując 2. miejsce za urzędującym prezydentem Witoldem Wróblewskim[16]. W drugiej turze głosowania otrzymał 10 776 głosów (27,99%), przegrywając ze swoim konkurentem[17].