PROFILBARU.COM

Jerzy Sulima-Kamiński
Kamiński
Data i miejsce urodzenia	20 września 1928 ; Bydgoszcz
Data i miejsce śmierci	19 marca 2002 ; Bydgoszcz
Miejsce spoczynku	Cmentarz Starofarny w Bydgoszczy
Zawód, zajęcie	pisarz, poeta
	Odznaczenia

Jerzy Bolesław Sulima-Kamiński (ur. 20 września 1928 w Bydgoszczy, zm. 19 marca 2002 tamże) – polski pisarz, poeta i dziennikarz radiowy związany z Bydgoszczą.

Życiorys

Urodził się 20 września 1928 roku w Bydgoszczy. Pochodził z rodziny urzędnika państwowego Bolesława Kamińskiego i Marty z Kilichowskich. W latach 30. uczęszczał do szkoły powszechnej w Bydgoszczy. W latach okupacji niemieckiej był uczniem ślusarskim na kolei (1943-1945). Po zakończeniu wojny uczęszczał do gimnazjum. Studiował dwa lata w bydgoskiej Wieczorowej Szkole Inżynierskiej. W latach 1948–1951 pracował w Bydgoskiej Fabryce Maszyn jako konstruktor, a następnie w Bydgoskim Biurze Projektowo-Badawczym (1951-1952), Zakładach Rowerowych „Romet” (1953-1954), Klubie Międzynarodowej Prasy i Książki, a następnie w Rozgłośni Polskiego Radia w Bydgoszczy (1955-1990).

W latach 1955–1956 uczestniczył w kursie dla pracowników kulturalnych w Ośrodku Szkolenia Dziennikarskiego w Warszawie. W rozgłośni bydgoskiej zajmował kolejno stanowiska: redaktora, starszego redaktora, redaktora odpowiedzialnego w Redakcji literackiej, zastępcy kierownika Redakcji Programów Literackich i Reportaży.

Działalność literacką rozpoczął w 1953 roku wierszem „Mleczarz” zamieszczonym w czasopiśmie „Nowe Tory”. Jego debiut radiowy przypadł w 1954 roku (opowiadanie „Dezynfektor”), a książkowy w 1958 r. (zbiór opowiadań „Czy księżyc się boi?”). Był autorem wielu słuchowisk radiowych, felietonów, recenzji literackich i audycji monograficznych na lokalnej i ogólnopolskiej antenie radiowej. Wiele z nich zebrał w tomie „Cymelium” (1978). Swoje utwory publikował na łamach czasopism regionalnych („Pomorze”, „Fakty”) i ogólnopolskich („Życie literackie”, „Kultura”, „Tygodnik Kulturalny”, „Dialog”, „Miesięcznik kulturalny”). Pisał również opowiadania i powieści.

Powszechne uznanie zyskał trylogią bydgoską „Most Królowej Jadwigi”, wydaną w 1981 roku jako dzieło jednotomowe. W 1984 roku wydał wersję trzytomową, a w 1988 roku zmienione trzecie wydanie. Ta wersja stanowiła pierwszą część zamierzonej sagi, która miała objąć trzy cezury czasowe w dziejach Bydgoszczy: późne lata 30., aż do wybuchu II wojny światowej (tom 1), okres okupacji niemieckiej (tom 2) i lata powojenne, po rok 1951 (tom 3). Kolejne wydanie sagi bydgoskiej w jednym woluminie ukazało się w 1998 roku.

Most Królowej Jadwigi był sagą o bydgoskim drobnomieszczaństwie, która „nabrała walorów uniwersalnych”. Powieść przeniesiono na deski teatru (2000 r., Andrzej Maria Marczewski). Nieformalnym czwartym tomem sagi bydgoskiej była powieść „Bilet do Singapuru”, wydana w 1991 roku.

Od 1959 roku był członkiem Związku Literatów Polskich. Oddawał się również działalności społecznej i kulturalnej w Bydgoszczy. Opowiadał się m.in. za odbudową zachodniej pierzei Starego Rynku oraz uczestniczył w poczynaniach zmierzających do utworzenia w Bydgoszczy uniwersytetu. Przez dwie kadencje (1994-2002) zasiadał w Radzie Miasta Bydgoszczy, gdzie zajmował się sferami kultury i nauki. W latach 1998–2002 przewodniczył podkomisji do spraw nazewnictwa miejskiego.

Zmarł 19 marca 2002 roku w Bydgoszczy. Został pochowany na Cmentarzu Starofarnym przy ul. Grunwaldzkiej.

Rodzina

Jerzy Sulima-Kamiński od 1952 roku był żonaty z Ireną z d. Kuligowską. Miał córkę Elżbietę, której dedykował powieść „Most Królowej Jadwigi”.

Wybrane dzieła

Powieści:

„Czy księżyc się boi?” (1958),
„Kapelusz z woalką” (1964),
„Ktoś z jemiołą” (1968),
„Dach mojej mamy” (1970),
„Stan podgorączkowy” (1972),
„Lot na uwięzi” (1974),
„Pustaki” (1977),
„Trzynoga” (1979),
„Raj bez Ewy” (1982),
„Most Królowej Jadwigi” (1981-1988),
„Bilet do Singapuru” (1991),
„Koktajl Dalajlamy” (1997).

Wydał też zbiór portretów bydgoskich ludzi kultury i sztuki – „Trzydzieści jeden lusterek” (1993). W 1989 roku ukazała się powieść dla młodzieży „Dokąd biegną Twoje konie?”

Nagrody i odznaczenia

Nagroda artystyczna miasta Bydgoszczy (1959) „za opowiadania literackie i słuchowiska radiowe oraz zbiór opowiadań pt. „Czy księżyc się boi?”,
Indywidualna nagroda wojewódzka II stopnia w dziedzinie kultury (1974),
- Indywidualna nagroda wojewódzka I stopnia w dziedzinie kultury (1983),
Nagroda Komitetu ds. Radia i Telewizji za całokształt pracy literackiej dla radia,
Nagroda im. Klemensa Janickiego (1986),
Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury”,
Nagroda literacka „Faktów” (1983),
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1985),
Złoty Krzyż Zasługi
Medal 40-lecia Polski Ludowej
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2002, pośmiertnie)
Odznaka „Bydgoszcz Zasłużonemu Obywatelowi”
Odznaka Honorowa „Za szczególne zasługi dla województwa bydgoskiego”

Upamiętnienie

Od 2002 roku jego imię nosi Most Staromiejski w Bydgoszczy, a także Gimnazjum nr 24 w Bydgoszczy. W plebiscycie Gazety Wyborczej (2000) znalazł się wśród najwybitniejszych bydgoszczan XX wieku.

Bibliografia

EwaE. Adamus-Szymborska EwaE., Bydgoski leksykon teatralny, ZdzisławZ. Pruss, ZofiaZ. Pietrzak, Bydgoszcz: Kujawsko-Pomorskie Towarzystwo Kulturalne, 2000, s. 424–425, ISBN 83-85327-59-2, OCLC 749203349 .
Błażejewski Stanisław, Kutta Janusz, Romaniuk Marek: Bydgoski Słownik Biograficzny. Tom VII. Bydgoszcz 2006. ISBN 83-85327-70-3, s. 104–105
Lach Joanna „Skończyłby 85 lat. Nie pozwolą, by miasto o nim zapomniało”, bydgoszcz.gazeta.pl, 20.09.2013