Syn Józefa (zamordowanego w Mauthausen) i Marii Foerster. W czasie okupacji, w 1940, rozpoczął pracę w warsztacie malarskim. Następnie pracował na poczcie. Po wojnie uczęszczał do gimnazjum i liceum w Lesznie.
Student Wydziału Architektury Politechniki Wrocławskiej (1947-1952)[3]. Po studiach rozpoczął pracę w Przedsiębiorstwie Projektowania Budownictwa Miejskiego "Miastoprojekt" w Poznaniu. Od 1952 członek Stowarzyszenia Architektów Polskich (1959−1960 wiceprezes, a w 1965–1966 prezes Oddziału poznańskiego). Od 1957 pracownik Miejskiej Pracowni Urbanistycznej. Przygotowywał plany ogólne nowych dzielnic: Rataje i Winogrady. W 1962 ponownie rozpoczął pracę w "Miastoprojekcie", tam został generalnym projektantem dzielnicy Rataje.
Od 1965 pracownik Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych, od 1968 kierownik Pracowni Projektowania Urbanistyczno-Architektonicznego. W roku akademickim 1969/1970 wybrany dziekanem Wydziału Architektury Wnętrz.
↑Zenon Prętczyński: Wspomnienia o profesorach Wydziału Architektury Politechniki Wrocławskiej (z lat studiów 1947-1952), rozdział Profesorowie i studenci 1947-1952, s. 137; on-line: [2]
↑L.L.WilkowaL.L., A.A.Prauzińska-BąkowskaA.A., Rzeźba, Architektura wnętrz i wystawiennictwo, [w:] AdamA.Cichy (red.), Sztuki plastyczne w Poznaniu, 1945–1980: praca zbiorowa, Wyd. 1, Poznań: Wydawn. Poznańskie, 1987, s. 100-125, ISBN 978-83-210-0592-8 [dostęp 2024-08-03].