Jerzy Miller
| Data i miejsce urodzenia
|
13 marca 1923
Lwów
|
| Data i miejsce śmierci
|
10 kwietnia 2007
Warszawa
|
| Dziedzina sztuki
|
poezja, teksty do utworów muzycznych
|
|
|
Jerzy Miller-Műller (ur. 13 marca 1923 we Lwowie[1], zm. 10 kwietnia 2007 w Warszawie[2]) – polski poeta, pisarz, varsavianista, żołnierz Armii Krajowej.
W 1942 roku, w czasie okupacji niemieckiej, ukończył w Warszawie na tajnych kompletach Gimnazjum im. T. Reytana[1]. Absolwent Wydziału Humanistycznego Uniwersytetu Łódzkiego[2]. W 1956 roku związany z grupą czasopisma „Po prostu” – tomik poezji Sól i chleb. Współpracował z tygodnikiem „Radar”. Autor wielu popularnych w latach 60. tekstów piosenek, w tym śpiewanych przez Piotra Szczepanika. Piosenki te występowały też na ścieżkach dźwiękowych polskich filmów i spektakli telewizyjnych:
- 2018 – Generał (spektakl telewizyjny), piosenka Port, w którym nie ma mew,
- 2003 – Pasożyt (spektakl telewizyjny), piosenka Żółte kalendarze,
- 1997 – Sposób na Alcybiadesa, piosenka Niedomówienia,
- 1995 – Spółka rodzinna, piosenka Żółte kalendarze,
- 1991 – Nad rzeką, której nie ma, piosenka Żółte kalendarze,
- 1987 – Ballada o Januszku, piosenka Żółte kalendarze,
- 1983 – Sny i marzenia, piosenka Jak nazwać tę miłość,
- 1970 – Pierścień księżnej Anny, piosenka I po co martwić się na zapas,
- 1965 – Niedziela sprawiedliwości, piosenka Żółte kalendarze.
Członek ZAiKS. W ostatnich latach pracował nad pełnym zbiorem swojej twórczości. Żył i tworzył na warszawskim Żoliborzu.
Przypisy
Linki zewnętrzne
Identyfikatory zewnętrzne:
