Jerzy Grohman (ur. 1922 w Łodzi, zm. 22 maja 2017 w Warszawie[1]) – polski ekonomista i polityk, wnuk Ludwika Grohmana i syn Leona Grohmana – fabrykantów łódzkich oraz syn aktorki Aliny Gryficz-Mielewskiej[2], laureat Nagrody Kisiela w 1991, skarbnik Ruchu Stu, kandydat do Sejmu z listy AWS w wyborach parlamentarnych w 1997.
W młodości ukończył naukę w Prywatnym Gimnazjum Męskim Aleksego Zimowskiego w Łodzi[3]. Podczas II wojny światowej odrzucił możliwość przyjęcia obywatelstwa niemieckiego i z tego powodu zmuszony do opuszczenia Łodzi; cały 1940 spędził w Krośnie, z którego następnie wyjechał do Krakowa[4]. Ukończył studia na Wydziale Ekonomiczno-Socjologicznym Uniwersytetu Łódzkiego, uzyskując tytuł magistra ekonomii. Był współwłaścicielem przedsiębiorstw w Wałbrzychu i Zgierzu.
Przez szereg lat piastował wiele funkcji: dyrektor zarządu głównego Stowarzyszenia Księgowych w Polsce, główny księgowy Związku Kompozytorów w Warszawie, prezes zarządu Niezależnego Instytutu Wydawniczego – wydawcę m.in. Nowego Świata, współtwórca i prezes Stowarzyszenia Przemysłowców Polskich. Był ministrem ds. reprywatyzacji w kancelarii Lecha Wałęsy.
Jego żoną była mecenas Hanna Nowodworska-Grohman[5]. Pochowany został w grobowcu rodzinnym na Starym Cmentarzu w Łodzi[6].
Przypisy
- ↑ Jerzy Grohman. nekrologi.wyborcza.pl. [dostęp 2017-05-27]. (pol.).
- ↑ Grohmanowie mieli niemieckie pochodzenie, ale nie wyparli się polskości [online], plus.dzienniklodzki.pl, 23 kwietnia 2019 [dostęp 2021-05-29] (pol.).
- ↑ StanisławS. Zimowski StanisławS., Prywatne Gimnazjum i Liceum Męskie Aleksego Zimowskiego w Łodzi, Łódź/Warszawa 2004 . Brak numerów stron w książce
- ↑ Niemieckimi śladami po "Ziemi Obiecanej", praca zbiorowa pod redakcją Krystyny Radziszewskiej, wyd. I, Łódź: Wydawnictwo Literatura, 1997, s-28-33, ISBN 83-87080-43-8
- ↑ AnnaA. Gronczewska AnnaA., Barwna historia rodziny Grohmanów, ojców przemysłowej Łodzi, „Dziennik Łódzki”, 18 października 2015 [dostęp 2017-05-29] (pol.).
- ↑ Jerzy Grohman, Warszawa, 27.05.2017 - nekrolog [online], nekrologi.wyborcza.pl [dostęp 2020-09-30] .
Bibliografia
Linki zewnętrzne
