Jerzy Antoni Gaździński-Łapiński (ur. 2 listopada 1940 w Lublinie , zm. 13 maja 2020 w Nowym Dworze Mazowieckim ) – polski aktor .
Życiorys
Grób Jerzego Łapińskiego na cmentarzu Bródnowskim
Był synem Ryszarda Gaździńskiego, inżyniera rolnika, i Krystyny Łapińskiej-Gaździńskiej (1920–1967), aktorki[1] . Miał dwóch braci[2] . Ze strony matki był wnukiem aktora Stanisława Łapińskiego , po którym przyjął nazwisko. W 1963 ukończył Państwową Wyższą Szkołę Filmową, Telewizyjną i Teatralną im. Leona Schillera w Łodzi , następnie mieszkał w Chotomowie pod Warszawą . Występował w wielu teatrach, m.in. w Teatrze Ziemi Łódzkiej (1963–1965), Teatrze Dolnośląskim w Jeleniej Górze (1965–1967), Teatrze im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu (1967–1968), Teatrze Wybrzeże w Gdańsku (1968–1997) i Teatrze Narodowym w Warszawie.
Najdłużej był związany z Teatrem Wybrzeże. Na gdańskiej scenie zadebiutował rolą Kamerzysty i Pana III w „Rzeczy listopadowej” Ernesta Brylla w reżyserii Marka Okopińskiego . Do jego najwybitniejszych ról w Teatrze Wybrzeże należą m.in. Ignacy w „Ślubie” Witolda Gombrowicza , Król Ignacy w „Iwonie, Księżniczce Burgunda” Witolda Gombrowicza, Malvolio w „Wieczorze Trzech Króli” Williama Shakespeare’a , Ojciec w „Historii” Witolda Gombrowicza, Biskup w „Balkonie” Jeana Geneta oraz Książę w „Operetce” Witolda Gombrowicza (wszystkie wyreżyserowane przez Ryszarda Majora )[3] .
Mieszkał w Chotomowie [4] . Zmarł 13 maja 2020 w wieku 79 lat[5] [6] [7] [8] , pochowany 19 maja 2020 na cmentarzu Bródnowskim w Warszawie[9] (kwatera 24G-6-26)[10] .
Filmografia
1960: Szatan z siódmej klasy jako uczeń
1974 : S.O.S jako redaktor
1976 : Znaki szczególne jako pokerzysta
1984 : Pan na Żuławach jako handlarz „niemowa” (odc. 6)
1984: 07 zgłoś się jako doktor Jerzy Marczewski, znajomy jubilera, sprzedawca japońskich kolczyków
1986 : Blisko, coraz bliżej jako burmistrz Kirschenau (odc. 19)
1987: Koniec sezonu na lody jako fotograf Majka
1988 : Dziewczynka z hotelu Excelsior jako samotny wczasowicz
1988: Zmowa jako Jan Siejba
1989 : Szklany dom jako dzielnicowy
1989: Konsul jako dyrektor szpitala
1991 : Pogranicze w ogniu jako Alfred Wicherek (odc. 13)
1994 : Radio Romans jako Kazimierz Chocholak, ojciec Stefana, właściciel restauracji „Romantica”
1997 : Taekwondo jako fryzjer
1997: 13 posterunek jako juror w wyborach Miss Policji (odc. 36, 37)
1998 : Miodowe lata jako Józef
1998: Amok jako Pilecki
1998: Złoto dezerterów jako strażnik bankowy
1999 : Tydzień z życia mężczyzny jako sprzedający dom
1999: Trzy szalone zera jako nauczyciel
1999: O dwóch takich, co nic nie ukradli
2000 : Wielkie rzeczy: System jako taksówkarz
2000, 2001, 2007: Świat według Kiepskich jako szejk (odc. 59); jako minister (odc. 82), jako doktor (odc. 267)
2000: Rodzina zastępcza jako kontradmirał (odc. 57)
2000: Skarb sekretarza jako Lucjan
2000: Świąteczna przygoda jako Pudel
2000: Plebania jako Władek
2001 : Czarna plaża jako urzędnik
2001: Blok.pl jako Henryk
2002 : Złotopolscy jako poseł Gromosław Jemioła
2002: Moje miasto jako wuj Jasio
2002: Król przedmieścia jako brat Żmijosław
2002: Chopin – Pragnienie miłości jako zakrystian
2003 : Marcinelle jako Adetto Miniera
2003: Fala zbrodni jako Stefan Zębala, właściciel magazynu (odc. 1)
2003: Karolcia jako dozorca
2005 : Kryminalni jako Hartman (odc. 33)
2006 : Czeka na nas świat jako urzędnik
2006: Job, czyli ostatnia szara komórka jako lekarz
2009 : Miasto z morza jako jubiler w Gdańsku (odc. 3)
2009, 2013, 2015, 2016: Ojciec Mateusz (odc. 24, 119, 177, 188)
2009: Siostry jako Leon (Józef) Filipek (odc. 10)
2010 : 1920. Wojna i miłość jako Ambroży, służący Olszyńskich
2011 : Komisarz Alex jako Ryszard Wolski, ojciec Tomasza (odc. 5)
2011: Wszyscy kochają Romana jako Czesław
2012 : Prawo Agaty jako Leszek Tkaczyk (odc. 8)
2012: Być jak Kazimierz Deyna jako wykładowca
2014 : Słodkie życie jako Stanisław
2018 : Prymas Hlond jako opat Hautecombe
Dubbing
Ordery i odznaczenia
Nagrody
Nagroda Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury (1989)[14]
Nagroda Artystyczna Gdańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki w dziedzinie twórczości aktorskiej, za rolę w „Krzesłach” E. Ionesco (1993)[2]
Przypisy
↑ Krystyna Łapińska-Gaździńska , [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby) [dostęp 2020-05-14] .
↑ a b ŁAPIŃSKI JERZY, aktor – Encyklopedia Gdańska [online], gdansk.gedanopedia.pl [dostęp 2024-12-21] .
↑ Nie żyje aktor Jerzy Łapiński. Przez prawie 30 lat występował w Teatrze Wybrzeże . trojmiasto.wyborcza.pl, 2020-05-14. [dostęp 2020-05-15].
↑ Zmarł Jerzy Łapiński. Aktor miał 79 lat . kurierjablonny.pl, 15 maja 2020. [dostęp 2022-07-21].
↑ Jerzy Łapiński w bazie filmpolski.pl
↑ Nie żyje Jerzy Łapiński. Miał 79 lat . onet.pl, 2020-05-14. [dostęp 2020-05-14].
↑ JMK, KF: Zmarł aktor Jerzy Łapiński. Współpracował z Teatrem Telewizji . tvp.info. [dostęp 2020-05-14]. (pol. ) .
↑ Nie żyje Jerzy Łapiński, miał 79 lat. "Nie mogę uwierzyć, że już nigdy nie staniemy razem na scenie" . TVN24. [dostęp 2020-05-15].
↑ Jerzy Łapiński nie żyje. Aktor spoczął na Cmentarzu Bródnowskim . gwiazdy.wp.pl. [dostęp 2020-05-20].
↑ Cmentarze Bródzieńskie [online], brodnowski.grobonet.com [dostęp 2024-12-21] .
↑ M.P. z 2016 r. poz. 27 „za wybitne zasługi dla kultury polskiej, za osiągnięcia w pracy artystycznej”.
↑ M.P. z 1997 r. nr 12, poz. 90 „za wzorowe, wyjątkowo sumienne wykonywanie obowiązków wynikających z pracy zawodowej”.
↑ Lista laureatów Medalu Zasłużony Kulturze Gloria Artis [online], Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego [dostęp 2024-12-21] (pol. ) .
↑ Laureaci Nagrody Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury „Splendor Gedanensis” [online], bip.gdansk.pl [dostęp 2024-12-21] .
Linki zewnętrzne
Identyfikatory zewnętrzne: