Jean-Pierre Fabre

Jean-Pierre Fabre

Jean-Pierre Fabre (ur. 2 czerwca 1952 w Lomé) – togijski polityk, sekretarz generalny Unii Sił Zmiany (UFC), kandydat w wyborach prezydenckich w 2010.

Życiorys

Jean-Pierre Fabre urodził się 2 czerwca 1952 w Lomé^[1]. Zajmuje stanowisko sekretarza generalnego Unii Sił Zmiany (UFC, Union des Forces du Changement), największej partii opozycyjnej w Togo. 15 stycznia 2010 UFC został nominowany kandydatem tej partii w wyborach prezydenckich w 2010. Wybór Fabre miał charakter zastępczy ponieważ już w lipcu 2008 kandydatem UFC został wybrany jej lider, Gilchrist Olympio^[2]. Jednak z powodów zdrowotnych nie mógł on opuścić Stanów Zjednoczonych, gdzie przechodził leczenie i dostarczyć do komisji wyborczej wymaganego przez prawo zaświadczenia lekarskiego. W tej sytuacji, w ostatnim dniu zgłaszania kandydatów, UFC zdecydowała się na wybór kandydatury Fabre^[3].

Według oficjalnych wyników wyborów przeprowadzonych 4 marca 2010, zajął w nich drugie miejsce, zdobywając 33,94% głosów i przegrywając z urzędującym prezydentem Faure Gnassingbé (60,92%)^[4]. Natychmiast odrzucił wyniki i oskarżył komisję wyborczą o fałszerstwa. Nie uznał, jak określił „tzw. zwycięstwa Gnassingbé” i zapowiedział walkę w obronie własnej wygranej. Tego samego dnia w Lomé doszło do pierwszych protestów zwolenników opozycji. Kilkaset osób zostało rozpędzonych przez służby bezpieczeństwa przy użyciu gazu łzawiącego^[5][6]. 7 marca 2010 stanął na czele demonstracji kilkuset jego zwolenników w stolicy. Stwierdził, że nawet „gotów jest zginąć”. Protest został jednak stłumiony przez służby porządkowe, a demonstranci schronili się w siedzibie UFC. Aresztowanych zostało kilkanaście osób, a na ulicach rozlokowane dostały dodatkowe siły policji. W następnych dniach w stolicy odbywały się kolejne protesty, tłumione siłą przez służby bezpieczeństwa^[7][5].

Przypisy

1. Yamgnane recalé. Republique Togolaise, 2 lutego 2010. [dostęp 2010-02-08]. (fr.).
2. Olympio gets elected by the largest opposition party in Togo as 2010 presidential candidate. API, 29 sierpnia 2008. [dostęp 2010-02-08]. (ang.).
3. Backache rules main opposition leader out of Togo vote. AFP, 16 stycznia 2010. [dostęp 2010-02-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-05)]. (ang.).
4. Les Togolais renouvellent leur confiance à Faure. Republique Togolaise, 7 marca 2010. [dostęp 2012-01-18]. (fr.).
5. Togo opposition vows to fight Gnassingbe victory. AFP, 6 marca 2010. [dostęp 2010-03-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-03-10)]. (ang.).
6. Tensions mount as Gnassingbe provisionally re-elected. France24, 6 marca 2010. [dostęp 2010-03-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-03-09)]. (ang.).
7. Security forces crack down on post-election opposition protests. France24, 7 marca 2010. [dostęp 2010-03-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-03-09)]. (ang.).