Jaskinię stanowi szeroki korytarz, który prowadzi w górę od dużego otworu wejściowego do rozgałęzienia. Stąd odchodzą dwa krótkie korytarzyki kończące się ślepo. Parę metrów od otworu odchodzi w bok od głównego korytarza niewielki ciąg, który zakręca i łączy się ponownie z korytarzem[3].
W jaskini jest bardzo mokro. Jednym z korytarzyków płynie woda. Do około 5 metrów od otworu można spotkać mchy i glony[3].
Historia odkryć
Prawdopodobnie jaskinia była znana już w latach 50. XX wieku. Jednak pierwsza publikacja o niej miała miejsce w 1960 roku. Z. Wójcik nazwał w niej jaskinię – Jaskinia za Arkadą. Uważał, że jest ona połączona z jaskinią Arkada (rozdziela je zawalisko) i opisywał później obie pod wspólną nazwą Arkada[3].
Przypisy
↑Tatry polskie. Mapa topograficzna 1:10 000. Zarząd Topograficzny Sztabu Generalnego WP, Wydawnictwo Czasopisma Wojskowe, 1984 (bez nazwy).
↑Jaskinie Tatr [online], 23 sierpnia 2017 [dostęp 2018-10-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-23].