Pyrkon 2015: Jarosław Grzędowicz wraz z żoną i Robertem Wegnerem w trakcie panelu „Książki z drugim dnem”[1]
Jarosław Grzędowicz (ur. 3 maja1965 we Wrocławiu) – polski pisarz specjalizujący się w fantastyce, redaktor i tłumacz komiksów[2]. W latach 1993–2001 redaktor naczelny „Fenixa”.
Życiorys
Debiutował w 1982 roku opowiadaniem Azyl dla starych pilotów, zamieszczonym w łódzkim tygodniku „Odgłosy”[3]. W tym samym roku w tym samym periodyku zamieścił utwór Twierdza Trzech Studni[4], który uważa się za pierwszy polski tekst fantasy[5][6].
W 1990 razem z Rafałem A. Ziemkiewiczem, Andrzejem Łaskim, Krzysztofem Sokołowskim i Dariuszem Zientalakiem założył magazyn literacki „Fenix”. Przez pierwsze trzy lata był tam redaktorem dzialu prozy. Od roku 1993 aż do ostatniego numeru czasopisma w 2001 był jego redaktorem naczelnym[7]. W tym czasie jego aktywność pisarska zmalała; według Macieja Parowskiego "musiał stracić magazyn, by wybuchnąć pisarsko"[2][7].
W roku 2003 ukazał się zbiór jego opowiadań grozy Księga jesiennych demonów (Fabryka Słów), w 2005 pierwszy tom powieści Pan Lodowego Ogrodu (Fabryka Słów) (t. II: 2007, t. III: 2009, t. IV, ostatni: 2012), a w 2006 powieść Popiół i kurz. Opowieść ze świata Pomiędzy (Fabryka Słów), która jest kontynuacją opowiadania Obol dla Lilith.
Według Anity Całek, piszącej w 2017, "niezrozumiałe jest pomijanie twórczości Grzędowicza w badaniach nad polską literaturą fantastyczną". Według niej wskazuje to na brak dojrzałości intelektualnej polskich krytyków i badaczy literatury, którzy dalej uważają fantastykę za literaturę podrzędną[9].
Maciej Parowski w 2021 opisał Grzędowicza jako "zwolennika fantastyki gatunkowej, przeciwnik eksperymentów literackich", pisząc także, że jego najlepsze pozycje pochodzą z jego drugiego okresu twórczości, po zamknięciu magazynu „Fenix”[7].
Pisarza uhonorowano kilkukrotnie nagrodą literacką Sfinks. Najpierw za opowiadanie Buran wieje z tamtej strony w roku 2005, a następnie dwukrotnie kategorii Polska Powieść Roku: za książkę Pan Lodowego Ogrodu, t.1 (Fabryka Słów) w 2006 i t. 3 tej książki w 2010.[12]
W tym samym roku otrzymał nagrodę im. Janusza A. Zajdla za rok 2005 w obydwu kategoriach, w których jest przyznawana: za pierwszy tom powieści Pan Lodowego Ogrodu (Fabryka Słów) oraz za opowiadanie Wilcza zamieć ze zbioru Deszcze niespokojne (Fabryka Słów)[12]. Był to pierwszy w historii przypadek przyznania tej nagrody jednemu twórcy w obu kategoriach jednocześnie[potrzebny przypis].
Również w tym roku redakcja Fahrenheita przyznała autorowi swoją nagrodę w kategorii Dzieło Roku 2005 także za Pana Lodowego Ogrodu, t.1 .[14]
