Janet Baker

Janet Baker
Ilustracja
Janet Baker, 1967
Imię i nazwisko

Janet Abbott Baker

Data i miejsce urodzenia

21 sierpnia 1933
Hatfield

Pochodzenie

angielskie

Typ głosu

mezzosopran

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

śpiewaczka

Odznaczenia
Order Towarzyszy Honoru (Wielka Brytania) Kawaler Komandor Orderu Imperium Brytyjskiego od 1936 (cywilny) Komandor Orderu Imperium Brytyjskiego od 1936 (cywilny) Komandor Orderu Sztuki i Literatury (Francja)
Multimedia w Wikimedia Commons

Dame Janet Abbott Baker (ur. 21 sierpnia 1933 w Hatfield[1]) – angielska śpiewaczka (mezzosopran)[1][2].

Życiorys

Uczęszczała do York College for Girls oraz Wintringham School w Grimsby[3]. Uczyła się śpiewu u Helene Isepp[1][4]. W 1956 roku zdobyła II nagrodę w Konkursie im. Kathleen Ferrier[2][5], dzięki której mogła podjąć studia w Mozarteum w Salzburgu u Lotte Lehmann[5]. Debiutowała na scenie operowej w 1956 roku rolą Róży w Tajemnicy Bedřicha Smetany[2][6]. Aktywna jako śpiewaczka operowa i estradowa[4]. W jej repertuarze znajdowały się pieśni Schumanna i Schuberta[4], a także partie oratoryjne i operowe z dzieł Monteverdiego, Purcella, Händla, Mozarta, Glucka, Donizettiego, Berlioza, Gounoda, Straussa i Brittena[1][4]. Występowała na scenach europejskich i amerykańskich, m.in. w Covent Garden Theatre i na festiwalu operowym w Glyndebourne[6]. Szczególne miejsce w jej repertuarze zajmowała muzyka baroku[1][4], którą wykonywała jako jedna z pierwszych śpiewaczek[5]. Współpracowała z Raymondem Leppardem, występowała także wspólnie z Dietrichem Fischerem-Dieskau[4].

W lipcu 1982 roku przeszła na emeryturę[1][2], po raz ostatni wystąpiła publicznie na koncercie w Nowym Jorku w 1989 roku[2]. Opublikowała autobiografię pt. Full Circle (Londyn 1982)[2][3].

Doctor honoris causa Uniwersytetu w Birmingham (1969)[4]. Wyróżniona komandorią Orderu Imperium Brytyjskiego (1970)[4][7], Shakespeare Prize (1971)[2][3], tytułem szlacheckim przysługującym wraz z promocją na Damę Komandora Orderu Imperium Brytyjskiego (1976)[1][2][8], Nagrodą Fundacji Muzycznej Léonie Sonning (1979)[3], Orderem Towarzyszy Honoru (1994)[6] i francuską komandorią Orderu Sztuki i Literatury (1995)[9].

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f g The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 43. ISBN 0-674-37299-9.
  2. ↑ a b c d e f g h The Oxford Dictionary of Music. Oxford: Oxford University Press, 2013, s. 48. ISBN 978-0-19-957854-2.
  3. ↑ a b c d The International Who’s Who of Women 2002. London: Europa Publications, 2001, s. 38. ISBN 1-85743-122-7.
  4. ↑ a b c d e f g h Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 1. Część biograficzna ab. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1979, s. 170. ISBN 83-224-0113-2.
  5. ↑ a b c Encyklopedia muzyki. red. Andrzej Chodkowski. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006, s. 71. ISBN 978-83-01-13410-5.
  6. ↑ a b c Barry Jones: Dictionary of World Biography. Wyd. 6. Acton: Australian National University Press, 2019, s. 52. ISBN 978-1-76046-286-4.
  7. ↑ Order of the British Empire (Civil Division). The London Gazette, 13 June 1970. Supplement: 45117, s. 6372 (ang.)
  8. ↑ Order of the British Empire (Civil Division), The London Gazette, 30 December 1975. Supplement: 46777, s. 8 (ang.)
  9. ↑ Archives des nominations et promotions dans l'ordre des Arts et des Lettres, s. 78 (fr.)
Laureaci Nagrody Fundacji Muzycznej Léonie Sonning
1950.
1960.
1970.
1980.
1990.
2000.
2010.
2020.