Jan Tarnowski (zm. 1432/1433)

Jan Tarnowski

Leliwa
Rodzina	Tarnowscy herbu Leliwa
Data urodzenia	1367
Data i miejsce śmierci	1432/1433 Tarnów
Ojciec	Jan Tarnowski (zm. 1409)
Matka	Katarzyna (nazwisko nieznane)
Żona	Elżbieta ze Šternberka
Dzieci	Jan Amor Maior Tarnowski, Jan Gratus Tarnowski, Jan Felix Tarnowski, Jan Amor Iunior Tarnowski, Jan Rafał Nieustąp

Jan Tarnowski, także Jan z Tarnowa herbu Leliwa (ur. 1367, Tarnów, zm. w 1432/1433) – wojewoda krakowski w latach 1410–1432 roku, dziekan kapituły krakowskiej w latach 1398–1406^[1].

Życiorys

Syn Jana z Tarnowa i Katarzyny.

Był dziedzicem Tarnowa i Wielowsi. Walczył w bitwie pod Grunwaldem w 1410. Podpisał pokój toruński 1411 roku^[2]. Był sygnatariuszem aktu unii horodelskiej 1413 roku^[3].

Był obecny przy wystawieniu przez Władysława II Jagiełłę przywileju czerwińskiego w 1422 roku^[4]. Był sygnatariuszem pokoju mełneńskiego 1422 roku^[5]. Był obecny przy wystawieniu przez Władysława II Jagiełłę przywileju jedlneńskiego w 1430 roku^[6].

Żonaty z Elżbietą ze Šternberka, miał z nią sześcioro dzieci, w tym pięciu synów:

• Jan Amor Maior Tarnowski (zwany także Starszym) – zginął w bitwie pod Warną (1444)
• Jan Gratus Tarnowski – zginął w bitwie pod Warną (1444)
• Jan Felix Tarnowski – wojewoda lubelski
• Jan Amor Iunior Tarnowski – m.in. wojewoda krakowski i sandomierski
• Jan Rafał Nieustąp – kanonik krakowski, łęczycki i przemyski, zm. po 1480

Przypisy

1. Urzędnicy małopolscy XII-XV wieku. Spisy”. Oprac. Janusz Kurtyka, Tomasz Nowakowski [i in.] 1990, s. 368.
2. Codex epistolaris saeculi decimi quinti. T. 2, 1382-1445, Kraków 1891, s. 42.
3. Statuta, Prawa Y Constitucie Koronne Łacinskie Y Polskie z Statutow Łaskiego Y Herborta Y Z Constituciy Koronnych Zebrane, Kraków 1600, s. 749.
4. Jus polonicum, codicibus veteribus manuscriptis et editionibus quibusque collatis / edidit Joannes Vincentius Bandtkie, Warszawa 1831, s. 223.
5. Maciej Dogiel, Codex Diplomaticus Regni Poloniae Et Magni Ducatus Litvaniae : In Quo Pacta, Foedera, Tractatus Pacis, Mutuae Amicitiae, Subsidiorum, Induciarum, Commerciorum Nec Non Conventiones [...] Aliaque Omnis Generis Publico Nomine Actorum, Et Gestorum Monumenta. T. 4, In Quo Totius Prussiae Res Continentur, Wilno 1764, s. 114.
6. Franciszek Piekosiński, Wiece, sejmiki, sejmy i przywileje ziemskie w Polsce wieków średnich, Kraków 1900, s. 43.