W 1901 ukończył gimnazjum we Lwowie, następnie odbył studia zoologiczne w Uniwersytecie Lwowskim, które ukończył w 1905. Kształcił się między innymi u profesorów Benedykta Dybowskiego i Józefa Nusbauma-Hilarowicza. Stopień doktora filozofii otrzymał w 1905 za pracę Badania embrionologiczne nad motylem Catacala nupta L., a w 1909 habilitował się i został docentem zoologii i anatomii porównawczej po przedstawieniu pracy Spostrzeżenia nad rozwojem zarodkowym motyli. W 1918 otrzymał stopień profesora nadzwyczajnego, a w 1921 profesora zwyczajnego. Do 1939 związany był z Uniwersytetem Jana Kazimierza we Lwowie, od 1918 pełniąc funkcję kierownika Katedry Zoologii na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym. W roku akademickim 1928/1929 był także dziekanem tego wydziału. W latach 1925–1926 był prezesem Polskiego Towarzystwa Przyrodników im. Kopernika.
W 1940 wyjechał dobrowolnie do Niemiec, gdzie pracował naukowo: od 1940 do 1941 w SS-Beobachtungslager Leuthenthal C-Harz, od 1941 do 1943 w Kaiser Wilhelm Institut für Biologie w Berlinie, zaś od 1943 w Wiedniu. W 1945, z powodu wyrzeczenia się narodowości polskiej i wyjazdu do III Rzeszy, został skreślony z listy członków PAU i TNW. W 1948 dobrowolnie powrócił do Polski i niemal natychmiast został skazany przez sąd za kolaborację z okupantem. W więzieniu przebywał do 1949.
W 1950 przeniósł się do Gdańska, gdzie podjął pracę jako pracownik naukowy Instytutu Medycyny Morskiej i Tropikalnej Akademii Medycznej.
W pracy naukowej zajmował się przede wszystkim anatomią rozwojową robaków, owadów i płazów oraz cytologią i embrionologią porównawczą. Był twórcą teorii fuzomu, określił strunę Leydiga jako narząd pochodzenia tchawkowego. Napisał ok. 130 prac naukowych.
Wybrane publikacje naukowe
Badania porównawcze nad budową tzw. struny Leydiga u motyli (1903)
O zdolności reparacyjnej pijawek (1907)
O wywołaniu metamorfozy u axolotla przy pomocy jodu i doświadczeń pokrewnych (1921)
Embryogenesen der Insekten (1924)
O składnikach plazmatycznych spermatyd pluskwiaka Palomena viridissima (1927)
Spostrzeżenia dotyczące wzajemnego zachowania larw owadzich (1931)
Ze Lwowa do Liberii (1938)
Ein Paraffineinbettungsverfahren für kleine Objekte (1942)
Przypisy
↑Władysław Szklarz i Zbigniew Żyromski. Buczaczanie typowani do wpisania do «Złotej Księgi Kresowian. „Głos Buczaczan”. 3 (58), Wrocław, 2006, s. 9.
Krzysztof Malski: Hirschler Jan (1883–1951). W: Polski Słownik Biograficzny. T. IX. Wrocław – Warszawa – Kraków : Zakład Narodowy Imienia Ossolińskich, Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, 1960–1961, s. 529.
.jpg)
