Jan (Smirnow, biskup irkucki)

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	11 maja 1908
Miejscowość	Irkuck
Miejsce	Monaster Wniebowstapienia Pańskiego
Konsekrator	Tichon (Troicki-Doniebin)
Współkonsekratorzy	Eutymiusz (Sczastniew), Metody (Gierasimow)
Współkonsekrowani biskupi
Eugeniusz (Ziornow)	20 stycznia 1913

Jan
	Joann Smirnow
	Arcybiskup irkucki i wiercholeński
Kraj działania	Imperium Rosyjskie
Data i miejsce urodzenia	29 grudnia 1857 ; Połoje
Data i miejsce śmierci	3 grudnia 1918 ; Irkuck
	Arcybiskup irkucki i wiercholeński
Okres sprawowania	1916–1918
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Rosyjski Kościół Prawosławny
Inkardynacja	Eparchia irkucka
Śluby zakonne	1901
Prezbiterat	26 września 1901
Chirotonia biskupia	11 maja 1908

Jan, imię świeckie Jan Smirnow (ur. 17 grudnia^?/29 grudnia 1857 w Połym, zm. 3 grudnia 1918 w Irkucku) – rosyjski biskup prawosławny.

Życiorys

Urodził się w rodzinie ubogiego cerkiewnego psalmisty. W 1880 ukończył seminarium duchowne w Symbirsku, zaś w 1884 uzyskał dyplom kandydata nauk teologicznych w Moskiewskiej Akademii Duchownej. Po ukończeniu studiów został zatrudniony jako wykładowca w seminarium duchownym w Charkowie. Po roku, w 1885, został przeniesiony do szkoły duchownej w Witebsku w charakterze wykładowcy języków cerkiewnosłowiańskiego i rosyjskiego. W kolejnym roku akademickim został wykładowcą seminarium duchownego w Samarze, gdzie wykładał naukę o sektach i staroobrzędowcach. Następnie od 1889 wykładał Pismo Święte w seminarium we Wiatce. Od 1901 był jego inspektorem.

We wczesnej młodości rozważał wstąpienie do monasteru, jednak następnie porzucił ten plan. Wrócił do niego dopiero w 1901, po lekturze Apokalipsy. 26 września 1901 został wyświęcony na hieromnicha. W tym samym roku został przełożonym monasteru św. Włodzimierza w Irkucku oraz kierownikiem seminarium nauczycielskiego w tym samym mieście. 15 sierpnia tego roku otrzymał godność archimandryty.

11 maja 1908 w monasterze Wniebowstąpienia Pańskiego w Irkucku miała miejsce jego chirotonia na biskupa kirieńskiego, wikariusza eparchii irkuckiej. W obrzędzie wzięli udział jako konsekratorzy arcybiskup irkucki Tichon, biskup krasnojarski i jenisejski Eutymiusz oraz biskup zabajkalski Metody. W 1912 został przeniesiony na katedrę zabajkalską i nerczyńską, zaś po czterech latach mianowany arcybiskupem irkuckim i wiercholeńskim. W czasie swojej pracy duszpasterskiej dokonywał objazdów swojej eparchii, odwiedzając miejscowości, których nigdy wcześniej nie wizytowali jego poprzednicy na katedrze. Prowadził ascetyczny tryb życia.

Autor szeregu artykułów z dziedziny historii misji prawosławnej na Syberii, monasterów Irkucka, teologii ascetycznej.

Urząd arcybiskupa irkuckiego sprawował do swojej śmierci w 1918.